Τετάρτη, Ιουνίου 25, 2008

0/4 - Επίσκεψη στο κομμωτήριο


Έβγαλε από την τσέπη του το χαρτί και το ξεδίπλωσε να επαληθεύσει πως είχε φτάσει στη σωστή διεύθυνση. Πλησίασε το κεφάλι του στο τζάμι και ξανακοίταξε μέσα από τη βιτρίνα να βεβαιωθεί πως στεκόταν όντως έξω από κομμωτήριο. Δεν έβλεπε καθαρά. Τον ενοχλούσε η ίδια η αντανάκλαση των κατακόκκινων μαλλιών του που καθρέφτιζαν στο τζάμι. Αυτό θα άλλαζε σε λίγο. Σε λίγη ώρα θα έβγαινε από ‘κει μέσα με κατάμαυρα, απολύτως βαρετά και κοινά μαλλιά. Άνοιξε διστακτικά την πόρτα. Μια όμορφη ξανθιά τον υποδέχτηκε

«καλημέρα σας έχετε ραντεβού?»
«στις 11. Οράτιος»
«καθίστε και θα σας ειδοποιήσουμε. Να σας προσφέρουμε καφέ?»


Αιφνιδιάστηκε από την πολυτέλεια του χώρου κι από τη μοναδική περιποίηση. Τον αφήσανε σε ένα αναπαυτικό σαλόνι με δερμάτινους καναπέδες, του σερβίρανε αχνιστό καφέ φίλτρου και του προσφέρανε ποικιλία ιλουστρασιόν περιοδικών να χαζεύει μέχρι να έρθει η ώρα του. «Μα για κοίτα! Αυτή να έχει γεννήσει πριν 10 μέρες και να έχει τέτοιο σώμα?»

Καμία σχέση με το κουρείο του κυρ Ανέστη στο χωριό. Πόσο άντρας όμως είχε νιώσει όταν άνοιξε πρώτη φορά την πόρτα του κουρείου και μπήκε μόνος του, χωρίς κανέναν να τον συνοδεύει, έκατσε αποφασιστικά στην καρέκλα και σχεδόν διέταξε τον κυρ Ανέστη να του κάνει ένα μονδέρνο κούρεμα. Και μετά στάθηκε όρθιος, τίναξε τις τρίχες από το γιακά του και έβγαλε το πορτοφόλι να πληρώσει από τα δικά του λεφτά κι η ικανοποίηση ήταν τεράστια κι ας μυρίζανε τα ρέστα του κυρ Ανέστη κομμένη τρίχα και φτηνή κολόνια. Είχε βρώμικο κουρείο και βρώμικο στόμα ο κυρ Ανέστης. «Πούστη κοκκινοτρίχη μου το γάμησες το πάτωμα. Γεμίσαμε κόκκινη τριχάρα δω μέσα. Κανόνισε ρε μαλακισμένο. Αύριο μεθαύριο το πολύ σε περιμένω να έρθεις και να μου πεις: κυρ Ανέστη με έφτιαξες! Με το κούρεμα που μου ‘κανες, γάμησα!» Ο Οράτιος όμως ούτε καν απ’ έξω δεν πέρασε, αφού η "κόμμωση κυρ Ανέστη" – παρότι η καλύτερη στο χωριό – ήταν βγαλμένη από προηγούμενη δεκαετία και δεν ήταν ακριβώς θελκτική για τα νέα κορίτσα .

Μια κοπέλα ντυμένη στα ροζ πλησίασε τον Οράτιο και τον κάλεσε να την ακολουθήσει. Τον τύλιξε με μια τεράστια μαλακή πετσέτα. Τον στριφογύρισε στην καρέκλα και με ένα μοχλό σχεδόν τον ξάπλωσε και τον έχωσε κάτω από μια βρύση με χλιαρό νερό. Του πέρασε σαμπουάν και άρχισε να του πλένει τα μαλλιά και τα χέρια της του κάνανε τόσο απαλό και ηδονικό μασάζ που ο Οράτιος χαλάρωσε απολύτως.

Μικρό παιδί όταν ήταν τον κούρευε η μάνα του. Αδέξια, απότομα και βιαστικά πολλές φορές, ήταν όμως το άγγιγμα της γεμάτο στοργή. Η μάνα που αρπάζει το γιο της και τον διατάζει να καθίσει ήσυχος στην καρέκλα και να μη της κάνει τη ζωή δύσκολη. Ύστερα χρατς χρούτς του καταστρέφει τα μαλλιά που είχαν μακρύνει τόσο όμορφα και του αφήνει ασύμμετρες τούφες απο κατακόκκινες τρίχες στο κεφάλι. Ύστερα σκύβει και τον αγκαλιάζει και τον φιλάει στο κούτελο.

Βέβαια εκείνη τη στιγμή το χλιαρό νερό και το μασάζ δεν το άλλαζε ούτε με χίλια μητρικά φιλιά ο Οράτιος. Μόλις η κοπέλα τον ανασήκωσε, τον σκούπισε και τον κάθισε μπροστά στον καθρέφτη, έτοιμο πλέον για το κούρεμα, ο Οράτιος αντίκρισε τον εαυτό του πιο ήρεμο απο ποτέ. Τα κόκκινα μαλλιά του είχαν λάμψει. Μια χαρούμενη κραυγή απο πίσω του ήρθε προς επιβεβαίωση «τι θαυμάσιο, τι έντονο, τι μοναδικό κόκκινο χρώμα!! Τι υπέροχο μαλλί έχεις αγάπη μου – μπράβο χίλια μπράβο»

Ένας περίεργος τύπος με τρία χρώματα στα μαλλιά του τον είχε πλησιάσει και εξέταζε απο κοντά το τις τρίχες του βγάζοντας κραυγές χαράς και ξεσπώντας πότε πότε σε ενθουσιώδες χειροκρότημα. Όλα αυτά σταμάτησαν όταν ο Οράτιος του αποκάλυψε το λόγο της επίσκεψης του «θέλω να τα βάψω μαύρα. Πολύ μαύρα. Ή όχι πολύ, δε ξέρω. Απλά να μην είναι κόκκινα. Καθόλου κόκκινα.»

Δε δυσκολευόταν πρώτη φορά με κουρέα ο Οράτιος, του είχε ξανατύχει στο παρελθόν . Στη δική του λογική όταν κάθεσαι στην καρέκλα, δεν αφήνεσαι στο έλεος του κουρέα – αντιθέτως αυτός πρέπει να φροντίσει να συμμορφωθεί με αυτά που εσύ επιθυμείς να έχεις πάνω στο κεφάλι σου. Αυτός οφείλει απλώς να εκτελέσει. Την πρώτη φορά ο κουρέας είχε κερδίσει. Ήταν όταν παρουσιάστηκε στο στρατό και έπρεπε να είναι όλοι καλοκουρεμένοι για την ορκωμοσία τους. Ο Οράτιος επέμενε πως χρειάζεται ελάχιστο κόψιμο με ψαλίδι, ίσα να φαίνονται καλά με το δίκοχο - άλλωστε την επόμενη μέρα θα παίρνανε την άδεια τους και θα γύρναγε στο χωριό, όμως ο κουρέας του στρατοπέδου επέμενε να περάσει το δικό του, τόσα κεφάλια είχε κουρέψει άλλωστε και να βάλει μηχανή. Αποτέλεσμα ήταν ο Οράτιος να τον εμπιστευτεί και ο κουρέας, που τελικά αποδείχθηκε πως δεν ήταν κουρέας, αλλά υπάλληλος σε βενζινάδικο που έβγαζε 1-2 μέρες παραπάνω άδεια, να του ξυρίσει όλα τα μαλλιά γουλί.

Αυτή τη φορά θα πέρναγε το δικό του. Καθόλου ψαλίδι, καθόλου μηχανή, μόνο βαφή και μάλιστα κατάμαυρη. Ο Οράτιος είχε μυστικά που έπρεπε να προστατευθούν. Τα κόκκινα μαλλιά όσο και να τα λάτρευε ο εκκεντρικός κομμωτής με το όνομα Μιγκαέλ που είχε πέσει στο πάτωμα και τον ικέτευε να μην τα «σκοτώσει», κάνανε τον Οράτιο αναγνωρίσιμο στόχο. Έπρεπε για λίγο καιρό να γίνει ένα με το πλήθος που ‘χει ομοιόμορφα μαλλιά.

Με βαριά καρδιά ο κομμωτής πήρε μια μαύρη βαφή και με το πινέλο άρχισε να την περνάει, πρώτα απο τις άκρες και καταλήγοντας στις ρίζες. «Τι δουλειά κάνεις νεαρέ αν επιτρέπεται» είπε ξεκινώντας συζήτηση ο μιγκαέλ

«Είμαι τραγουδιστής» απάντησε με θράσσος ο Οράτιος

«Καλέ θα σε σκοτώσω!! Τραγουδιστής και χαλάς τέτοια απόχρωση? Θεέ μου.. βρε, με τέτοιο χρώμα θα έκανες πάταγο»

Ο Οράτιος έβλεπε τα μαλλιά του να έχουν καλυφθεί απο μπογιά και είχε και τον τρικολόρε κομμωτή να του χαλάει περισσότερο την ψυχολογία. Έπρεπε πια να περιμένουν να δράσει η βαφή.

«Και που τραγουδάς κοκκινομάλλη μου?»

«Προσωρινά, δεν τραγουδάω κάπου. Πρόσφατα ήρθα στην Αθήνα.»


«Καλέ έχω εγώ φίλο μάνατζερ, πριν φύγεις να σου δώσω μια κάρτα του. Να πας να σε ακούσει. Πες του απ’ το μιγκαέλ. Και πες του πως έχεις και φανταστικά φυσικά μαλλιά και θα τα ξαναγυρίσουμε στο χρώμα τους, εντάξει? Να του το πεις αυτό, εντάξει?»

Ο κομμωτής τράβηξε απότομα τον μοχλό της καρέκλας κι ο Οράτιος βρέθηκε μισοξαπλωμένος. Τον πήγε με αστραπιαία κίνηση στο νιπτήρα και κάλεσε την ξανθιά να ξεπλύνει τη βαφή. Αυτός απλώς περίμενε ακίνητος με το βλέμμα στο ταβάνι. Ύστερα ανέλαβε πάλι πρωτοβουλία, με την πετσέτα σκούπισε τα μαλλιά και με το πιστολάκι τα στέγνωσε. Η αποκάλυψη ήταν πρωτόγνωρη. Η βαφή δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Τα μαλλιά του Οράτιου παρέμεναν κατακόκκινα και έλαμπαν περισσότερο μετά το δεύτερο λούσιμο.

Ο Μιγκαέλ σάστισε αλλά δεν θα το έβαζε κάτω. Αυτή τη μάχη με τις τρίχες θα την κέρδιζε. Άρπαξε μια πιο δυνατή βαφή με έξτρα αμμωνία και επανέλαβε τη διαδικασία. «δεν είναι τίποτα χρυσέ μου, συμβαίνει» Καθώς πασάλειβε την βαφή βρήκε έξυπνο να σιγοτραγουδήσει στον Οράτιο

«έλα τραγουδιστή πάμε μαζί...

Τραγουδάμε για το κόκκινό
Τραγουδάμε γα το κόκκινό
Κόκκινα τα μηλαράκια, στη μηλιά μες στην αυλή
Κι η ντοματα στο περβόλι, κόκκινη λαχταριστή
και στου οράτιου τις τρίχες πέρασα μαύρη βαφή...»

Αυτή τη φορά ο κομμωτής ανέλαβε ο ίδιος το ξέπλυμα της βαφής, γιατί είχε αγωνία να δει αν τα κατάφερε. Η καρδιά του άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα καθώς έβλεπε το κόκκινο να ξεπροβάλει ξανά. Το στέγνωμα ήρθε προς επιβεβαίωση. Ούτε μισό τόνο δεν είχαν σκουρύνει τα μαλλιά του Οράτιου.

«τώρα τί κάνουμε? Γιατί δεν πιάνουν οι βαφές?» ρώταγε ο Οράτιος μα ο κομμωτής είχε τρελαθεί. Δεν είχε ξαναδεί τέτοιο φαινόμενο και δεν ήξερε και να το εξηγήσει. Ξανατράβηξε το μοχλό και άρχισε πάλι την ίδια διαδικασία, αυτή τη φορά σιωπηλά και αγχωμένα. Το αποτέλεσμα κατακόκκινο.

«θες οπωσδήποτε να μην έχεις κόκκινα μαλλιά?» είπε φρικαρισμένος ο κομμωτής στον Οράτιο

«σίγουρα όχι κόκκινα. Οτιδήποτε άλλο»

«οτιδήποτε άλλο, έτσι? Απλά όχι κόκκινο. Οκ!»



Λίγη ώρα μετά ο Οράτιος έβγαινε απο το κομμωτήριο με το κεφάλι του ξυρισμένο γουλί. Τα κουρέματα, έπρεπε να το παραδεχτεί, δεν ήταν το φόρτε του.

Μέσα στο κομμωτήριο ο Μιγκαέλ είχε καθίσει στην καρέκλα και οι κοπέλες του κάνανε μασάζ να συνέλθει απο το σοκ καθώς έψαχνε ένα θετικό στο τραγικό αυτό φινάλε «Ευτυχώς που δεν του έδωσα και την κάρτα του φίλου μου του μάνατζερ, τούτο το ζαβό θα με ξεφτίλιζε εντελώς»

28 σχόλια:

Tanila είπε...

Ti έπαθες εσύ;
Κακό κούρεμα;

Fight Back είπε...

οχι καλη μου,
δεν ειναι αυτοβιογραφικο

Ανώνυμος είπε...

με πολυμετοχικη παναθα το μονο που θα ναι κοκκινο του χρονου ειναι το μαλλι του συμπαθους γκευ Ορατιου.

nkarakasis είπε...

τρίχες!
(με την καλή έννοια πάντα ..!)

Ούτε μια ανατίναξη, ούτε μια αποτυχημένη απαγωγή, αρχίζεις να γίνεσαι σαθρός ή μου φαίνετε;
anyway, αποφάσισα να το διαβάσω μέχρι τέλους και θα το πράξω.. 0/^n είναι αυτά..εξάλλου και η γραφή σου δεν είναι απαράδεκτη.. κάθε άλλο.

ΥΣ. παρόλο τον καινούργιο driver της nvidia to COD4 αρνείτε να παίξει.. μην το ξεχνάς..
D.S.

Tanila είπε...

A κατάλαβα, προσπάθησες να βάψεις κόκκινες τις τρίχες του πουλιού σου και, επειδή έισαι μαύρος σα πακιστανός, δεν πιάνει η βαφή.

Fight Back είπε...

@symptom θα πεσουν τα τσιμεντα απο το τριπλο μπαμ του κοκκαλη και θα μας πλακωσουν

@nkarakasis δε σας πιανω πουθενα. μια θετε αναλαφρη κομεντι, την αλλη μου λετε γιατι δεν εβαλα αρκετο αιμα.
θελετε αιματοκυλισμα?
θελετε το μπεν τεμαχισμενο πανω στον παγκο του κρεοπωλη? θα τον εχετε
:D

@τανιλα
οχι χρυση μου
δεν ειναι αυτοβιογραφικο

Kleine wolke είπε...

Το βρήκα!!
Ο Οράτιος είναι Αρειανός.
Αν δεν είναι Αρειανός τότε είναι ο Τρυποκάρυδος και όταν καταφέρει να βάψει μαύρα τα μαλλιά του θα γίνει βομβιστής. Το βρήκα ε; ππσσσσς.

Ανώνυμος είπε...

τα δικά σου κόκκινα μαλλιά που δεν ξεβάφουν ποτέ είναι το ταλέντο σου.
(όχι πες μου σου έχουν κάνει ποτέ πιο μελό (-εντάξει ξενέρωτο) κοπλιμέντο;)
:D

Spy είπε...

Mήπως ο άχρηστος κυρ-Aνέστης ήρθε στην Aθήνα κι έγινε ολίγον gay κομμωτής, διότι οι δουλειές δεν πήγαιναν και τόσο καλά στο χωριό;

Ανώνυμος είπε...

χε χε γεια σου..ανακαλυπτω και μαθαινω..ατιμο το κοκκινο mr φαϊτμπακ μου..πολυ ωραια ιστορια :)
Ενα απο τα δυο πραγματα που φοβαμε κ εγω ειναι τα κομμωτηρια..γι αυτο κουρευομαι μονη μου..επρεπε να το δοκιμασει κ ο Ορατιος! Οσο για το κοκκινο μαλλι και αυτο το εχουμε!
Σοβαρα όμως το κειμενο σου πολυ αλληγορικο..αληθεια μ'άρεσε!!

Υ.Γ. mr spy τελικά όλο πάνω σου πέφτω χε χε!γεια σου κ σενα!:)
Ρ.

Ανώνυμος είπε...

karamelotsixla??

nkarakasis είπε...

πάντα πίστευα ότι ο μπέν είναι ο αγαπημένος σου. Τον τυχερό πάνω στο πάγκο...

έχεις κανένα τηλέφωνο, καμία διεύθυνση του κουρέα αυτού; θα πάω εγώ και οι φίλοι μου (20-25 είναι καλά;) να του ζητήσουμε να μας τα βάψει κόκκινα.. να πώς γεννιούνται οι δολοφόνοι μέσα από την ανάλαφρη ιστορία σου.

Ο Ψυχοβγαλτης είπε...

Το κοκκινο μαλλι δεν ειναι απλως αποχρωση, ειναι σταση ζωης και σωματος, και λεωφορειου. Εξηγω για να μην με λενε και παρανοικη καποιοι καποιοι: αν το χεις μεσα σου, ως αλλο Λαιστρυγονα κι αλλον Κυκλωπα, τοτε εμπρος σου παντα θα το συναντησεις. Ετσι ο Ορατιος δεν μπορει να το αποχωριστει. Κι ετσι κι εγω, που δεν γεννηθηκα με κοκκινα μαλλια ΕΙΜΑΙ φυσικη κοκκινομαλλα. Βασικα, σ αυτο το τελευταιο ηθελα να καταληξω.

Ανώνυμος είπε...

to kokkinaki htan gyrismeno se RGB h CyanMagentaYellow ? isws gi'afto na mi vghke to epithymito apotelesma telika.

Ανώνυμος είπε...

Συγνωμη αλλά αθελα μου σκεφτομουν τον ψινακη σαν μιγκαελ
μπουγκι, όπου κι αν πατε θα σας βρουμε;;

Gogo είπε...

Αυτή η σειρά πότε τελειώνει??? Δε διάβασα τα πρώτα και βαριούμαι τώρα να προσπαθήσω και άντε να πιάσω το νόημα!

Fight Back είπε...

@kleine wolke σε κατατασσω στο τοπ10 πιο παρανοικων σχολιων Ever

@deadend mind εσενα σε κατατασσω στο τοπ10 πιο ξενερωτων σχολιων ever

@spy το ενδεχομενο εξεταζεται. απο τοτε που βγηκε το τελεμαρκετιγνκ με τις κουρετικες μηχανες Cutpro delux στα χωρια οι κουρεις εχουν αναδουλειες

@ενα Ρ,
εγω φοβαμαι να κουρευομαι μονος μου γιατι δε βλεπω πισω απ το κεφαλι μου και καταληγω με ανισομερως κομμενες τουφες, γδαρσιματα και γρατζουνιες

@συμπτομ, οχι ευχαριστω

@nkarakasis μαλλον ειναι. ειναι μορφη ο μπεν, δε βρισκετε?
οτι θα δημιουργουσα κυμα κοκκινομαλληδων δολοφονων δεν το ειχα φανταστει ποτε

@ψυχοβγαλτη εχεις δικιο. το μαλλι αποκαλυπτει πολλα για τη διαστροφικη φυση του καθενος. εισαι κατσαρος? καραφλος? κοκκινομαλλης ξανθος? εχεις την αντιστοιχη προδιαθεση για εγκλημα.
θα κοιταξω μηπως εκπονησω αυτη τη μελετη προσεχως

@boogie εισαι ο τακο?

@πετσικιον ο ψινακης λεει ειναι εγγυος? πανηγυρικη δικαιωση του αρθρου μου "η κορη του ψινακη"?

@gogo
το καλοκαιρι ερχεται. τι καλυτερο τις ωρες που θα λιαζεστε στον ηλιο να εχετε εκτυπωσει και την ιστορια του ορατιου και των φιλων του και να τη διαβαζετε καθως το καλοκαιρινο αερακι θα δροσιζει το δερμα σας?

η ιστορια δε θα τελειωσει ποτε. θα συνεχιζεται επ απειρον
ουφ
ποτε θα τελειωσει και ποτε θα τελειωσει ολοι. αμαν πια.
σας βαρεθηκα

gogo γιατι δεν τα αντιμετωπιζεις σαν αυτοτελη ποστς?

Ανώνυμος είπε...

αχ, γλυκέ μου Φιχτμπάχιε. Τι σύμπτωσι! χθες, τελευταία ημέρα του Ιουνίου είδα το "Breakfast at Tiffanys'".
Και ξέρεις τι είπε η ηρωίδα Χόλι Γκολάιτλυ στον συγγραφέα- γείτονά της Πολ Βάρτζεκ με τον που τον πρωτογνώρισε τελείως τυχαία- άρα μοιραία;- "ΟΗ, SORRY BUT TODAY I HAVE MY REDS"
Αντί "my blues"
όπως καταλαβαίνεις εσύ, εγώ, η Χόλι και ο Τρούμαν Καπότε έχουμε κάτι κοινό . . .

η πιστή σου ανωνυμογράφος

Kleine wolke είπε...

Ευχαριστώ!

καλό μήνα!!:)

Kleine wolke είπε...

είδες; αφηνω και φυσιολογικά-φυσιολογικότατα σχόλια!


α! σε ποιά θέση στο τοπ10; δεν είπες!
μπήκα που μπήκα,ας εχω μια καλή διάκριση να'χω να χαίρομαι :ΡΡ

Ανώνυμος είπε...

εγώ μπορώ να μεταπηδήσω στο τοπ τεν της wolke; ή έστω κατέταξέ με στα τοπ τεν των πιο μελό σχολίων έβερ. ε καλέ μου φάιτμπακ; (όσο έγραφα το σχόλιο πετάριζα τις βλεφαρίδες μου και σούφρωνα παρακαλετά τα χείλια μου να ξέρεις)

Sanity Loss Era είπε...

Ουτε εμενα ειναι τα φορτε μου τα κουρεματα, να πεις στον Ορατιο οτι τον νιωθω.

[Germanos] είπε...

Τα μαλιά που δεν βάφουν είναι συμβολισμός ?

Gogo είπε...

διαβασα το τελευταίο σαν αυτοτελές και τρες μπιεν, αλλά μην το παραχέσουμε! άσε που στις διακοπές δε ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΠΟΤΕ, χάσκουμε μόνο!

Fight Back είπε...

@ανωνυμη
holi+writer+fb+truman+oratio=lfe?

@kleine wolke ενταξει παρε την προνομιακη θεση νο2

το 1 το αφηνω για..

.. @deadend mind ηθελες τη θεση νο1 πιο πολυ οποτε την παιρνεις δικαιως

@sanity loss era πηρα τηλ αλλα το χε κλειστο. νταξει ομως, του στειλα μηνυμα

@γερμανος κατα καποιο τροπο ναι. συζητηθηκε και παραπανω η συνδεση κοκκινων μαλλιων-εγκληματος

@gogo με πληγωνεις.
μηπως να σου εγραφα μια κασετα οπου θα σου διαβαζω εγω τα ποστ?

Ανώνυμος είπε...

O trupokarudos ta ebafe monos tou, me fusika ekxulismata kai i bafi epiane panta.
Poios kserei ti epifulasei i moira ston foukara ton Oratio, kapoio aimatiro telos eimai sigouros...anisixia

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

Αγαπητέ φαϊτμπάκ, ο Οράτιος τυγχάνει ασθενής μου και μου ζήτησε να σου ζητήσω να:

"...παρακαλώ σταματήστε να με κάνετε ρόμπα.

Μετά τιμής
Οράτιος"

Ως θεράπων ιατρός του πρέπει να σου πω πως είναι κάπως καλύτερα και ότι επειδή από φωνή είναι κάτι σαν τα μαλλιά του (γαύρος), τώρα δουλεύει σε γκέι μπαρ και βγάζει τρελά φράγκα.

Ο θεράπων ιατρός Απαράδεκτος
(μη αναγνωρισμένο PHD στην παραφύσιν τριχοφυία)

Fight Back είπε...

@mithrandir μη με θολωνετε ρε παιδια κι ερθει πιο γρηγορα το εν λογω αιματηρο τελος..

@dr απαραδεκτος, o oρατιος θα γινει οσο ρομπα πρεπει. οχι φυσικα παραπανω, δε θα ηθελα να τον εκθεσω αδικαιολογητως