Δευτέρα, Απριλίου 14, 2008

0/4 - Φόντας, επάγγελμα: "λογιστής"


Ο Φόντας είχε μείνει 6 μήνες στη μονάδα και είχε έρθει η ώρα για τη μετάθεση του. Θα πήγαινε πίσω στην Αθήνα, οι υπηρεσίες θα αραίωναν, ε, λογιστής ήταν, πίστευε θα βολευόταν κι εκεί σε κανα γραφείο να χει και το χρόνο για τις “δουλειές” του. Κι ο Φόντας, ο μυστηριώδης αυτος φαντάρος με τις πολλές μεταπτώσεις στη συμπεριφορά του, έκανε τον αποχαιρετισμό του αξέχαστο σε όλο το στρατόπεδο.

Απο το πρωί με ένα μπουκάλι τσικουδιά στο χέρι, έφερε βόλτα όλη τη μονάδα για να παραδώσει οπλισμό κράνη εξαρτύσεις, να κάνει τα χαρτιά του στο διοικητήριο και να αποχαιρετήσει φαντάρους και αξιωματικούς και δώστου οι τσικουδιές, και δώστου τα κεράσματα και δώστου τα εβίβα. Και δίπλα σε όλο αυτό το σκηνικό, ο Φόντας έβαλε τον πιτσιρικά τον Οράτιο που ήταν ψωνάρα και δήλωνε τραγουδιστής να τον ακολουθεί απο δίπλα και να τραγουδάει όλη μέρα «απολύομαι, απολύομαι, απολύομαι μωρό μου και τρελαίνουμαι».

Πως τον έπεισε? Δε χρειάστηκε. Υπο άλλες συνθήκες άλλο φαντάρο θα έπρεπε να τον δελεάσεις με απαλλαγή απο καμιά υπηρεσία, με καμια κούτα τσιγάρα ή κανα τσοντοπεριοδικό, μα αυτό το 18χρονο επαρχιωτάκι ήταν ειδική περιπτωσάρα. Ο Οράτιος μακάρι να μπορούσε να το κάνει κάθε μέρα, το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να τραγουδάει, ακόμα και αν ήταν να λέει το ίδιο τραγούδι για ώρες. Εντάξει σίγουρα ένα ποτήρι τσικουδιά με 2-3 χαπάκια μέσα, λειτούργησε ενισχυτικά στις αντοχές του Οράτιου, αλλά αυτό ήταν που αγαπούσε και αυτό θα έκανε με ευχαρίστηση όλη μέρα. Μόλις απολυόταν θα κατέβαινε στην πρωτεύουσα να διεκδικήσει δουλειά σε νυχτερινό κέντρο ή να χωθεί σε κανα ριάλιτι. Μέχρι τότε τραγούδαγε απολύομαι και τρελαίνομαι για το Φόντα.

Ο οποίος Φόντας, τους χαιρέτησε όλους έναν έναν και μάλιστα κάποιους ιδιαίτερα εγκάρδια παρότι με κανέναν απο αυτούς σε όλη του τη θητεία δεν είχε ιδιαίτερες παρτίδες. Παράξενο πράγμα η φυγή απο την παραμεθώριο, το Φόντα τον χτύπησε κατακέφαλα. Ο μυστηριώδης λογιστής φίλησε δύο και τρεις και τέσσερις φορές τον υποδιοικητή και του λεγε «να σαι πάντα καλά άνθρωπε μου, πάντα καλά» με υπόκρουση Οράτιου σε λα μινόρε. Ο υποδιοικητής άναυδος έλεγε μέσα του «πάει αυτό τον χάσαμε, ίσως πρέπει να κάνουμε καμιά έφοδο για ναρκωτικά στους θαλάμους, γιατί έχει παραπάει η κατάσταση» και την ίδια ώρα έπινε μονορούφι την τσικουδιά με το κοκτέιλ χαπιών.

Πρότελευταίο ο Φόντας άφησε το μάγειρα που τόσο καιρό τον τάιζε φρέσκο γκοτζίλα και εκλεκτό εγκυτιωμένο τυρί δεκαετίας, γιαυτό του έκανε και σπέσιαλ περιποίηση με περισσότερα απο τα κίτρινα χαπάκια.
«Τι ναι ρε κερατά αυτά τα κίτρινα που κολυμπάνε στο ποτήρι, πας να με πεθάνεις?» φώναξε υποψιασμένος ο μάγειρας, μα ο Φόντας τον καθησύχασε λέγοντας του πως είναι χάπι-μάσκα για να μην βρισκουν την τσικουδιά στα αλκοτέστ.

Τελευταίο άφησε το Μπεν. Τον θυμόσοφο αρουραίο των μαγειρείων.
Ο Μπεν στη γωνία του περίμενε να δει αν ο Φόντας θα τον θυμόταν. Καμία νευρικότητα φαινομενικά, η ποντικοκαρδούλα του όμως ήξερε πόση αγωνία είχε βαστήξει αφού περίμενε πολλά πράγματα μελλοντικά απο το Φόντα.
«εσένα θα ξεχνούσα βρωμερό τρωκτικό? » φώναξε πειράζοντας τον ο Φόντας και του έκανε φιλικά πατ πατ στην πλάτη
Ο Μπεν δήθεν αδιάφορος έπιασε ένα μήλο απο το σακί και έκανε να το μασουλήσει, όμως αμέσως έβαλε ένα ουρλιαχτό και έπιανε το στόμα του.
"Σκατά, πάλι μήλο δάγκωσα, τί το θελα, τα χω καταματώσει τα ούλα μου" μονολογούσε ο Μπεν κι ο Φόντας σκέφτηκε για λίγο να του πει πως ίσως να φταίει που τα βράδια ο Μπεν βγαίνει και δαγκώνει πόδια γριών γυναικών, αλλά ήταν μέρα χαράς και συνεργασιών και είπε να το αφήσει να το πάρει το ποτάμι. Άλλωστε τί, να κριτικάρει τον αρουραίο που δαγκώνει γριές? Αυτου του είπε κανεις γιατί ως λογιστής κλέβει την εφορία?

Α, στο μεταξύ ο Οράτιος δεν πτοήθηκε σε καμία φάση. Συνέχιζε το τραγούδι του.

-Τί θα γίνει ρε Φόντα με την περίπτωση μας? Θα κάνουμε τη δουλειά?

-Κανονικά Μπεν. Μη φοβάσαι τίποτα. Περιμένουμε 3 μηνάκια να απολυθώ και βάζουμε μπροστά. Εσύ παίξτο βασιλιάς εδώ, με τις πατατούλες σου, τα κονέξια σου, τα πυροφάνια στους νέους και το αραλίκι σου. Μη δίνεις αφορμές οτι θα το σκάσεις κάποια στιγμή.

-Να σε εμπιστεύομαι ρε Φόντα? Δηλάδή που ξέρω εγώ πως δε θα την κάνεις και μετά μην τον είδατε?

-Αφού σε χρειάζομαι όσο με χρειάζεσαι βρε αδερφέ. Τα χουμε πει χιλιάδες φορές?

-Και δηλαδή μετά όλο σαμπάνιες και γλυκά πολλά για σένα και γριούλες για μένα και σαλπάρισμα σε κότερα εσύ πάνω με τις γκομενίτσες κι εγώ κάτω στο αμπάρι με σαλάμια και τυριά?

-Έτσι και καλύτερα.
Λοιπόν όλο το στρατόπεδο για δυο μέρες θα είναι στον πλανήτη χάπι. Μιλάμε, τους έχω ποτίσει όλους πράμα που θα τους κρατήσει στην κοσμάρα τους για όσο χρειαζόμαστε. Μόλις φύγω, αύριο - μεθαύριο με το καλό, τρυπώνεις στο διοικητήριο και παίρνεις το κόκκινο τετράδιο του υποδιοικητή.

- Το κόκκινο είπαμε έ? Γιατί το χα μια αγωνία οτι θα μπλεξω τα χρώματα, κάτσε ρε αδερφέ να το γράψω, κο κκι νο..

- Το κόκκινο ναι. Το εξαφανίζεις. Θες να το φας? Φατο, θες να το κάψεις? Μόναχα να εξαφανιστεί. Εγω θα είμαι υπεράνω υποψίας, θα ‘χω φύγει, εσένα ποιος να σου μιλήσει, δε θα το βρίσκουν, θα το θεωρήσουν χαμένο, κι όλα τα τηλέφωνα και τα στοιχεία της ατζέντας θα ‘ναι στα χέρια μας χωρίς κανείς να το ξέρει.

- Και μετά απολύεσαι και βάνουμε μπρός? Ρώτησε με αγωνία ο αρουραίος.

Την απάντηση του Φόντα την κάλυψαν οι δυνατές κορώνες του Οράτιου. «μωρό μου καί τρελαίνομαι.. και τρελαίνομαι... και τρελαίνουμαι»

Δεν τρελάθηκε όμως ο Οράτιος. Ψώνιο ήτανε, αλλά όχι και χαζός. Καθώς ο Φόντας έφυγε και όλο το στρατόπεδο ήτανε μεταξύ παραισθήσεων, πονοκεφάλων και ξερασμάτων, ο Οράτιος παρακολούθησε το Μπεν που βγήκε τρέχοντας με το τετράδιο και το έθαψε δίπλα στη βόρεια πύλη.
Το ίδιο βράδυ άφησε τη σκοπιά του και έσκαψε για το τετράδιο. Τώρα πια ήταν στα χέρια του. Έκανε να το διαβάσει όμως ήταν όλα θολά και πολύχρωμα και του χαμογελούσανε. Δε μπορούσε και ήξερε τι έφταιγε:
«Ουφ, αν τραγουδήσω ποτέ σε μεγάλη πίστα, δεν υπάρχει περίπτωση, θα την απαγορεύσω την τσικουδιά»

13 σχόλια:

nkarakasis είπε...

0/4 ? ατέρμονο ... δεν μπορείς να ελπίζεις πουθενά πλέον...

Fight Back είπε...

@nkarakasis

0/4 δηλαδη
"κανεις απο τους τεσσερεις"

και ειμαστε ακομα στους δυο?

Tanila είπε...

OK σε παρακολουθώ

Ανώνυμος είπε...

Ήθελα νά'ξερα πού στο καλό τα βρίσκεις αυτά τα ονόματα, πού!?!

theorema

nkarakasis είπε...

οκ έχω υπομονή .. (και περιέργεια)
μία ερώτηση μόνο ο Οράτιος έχει σχέση με τον κακοφωνίξ;

Παρακολουθώ με ευλάβεια..

Tanila είπε...

theorema, γιατί;
Φώντα (με "ω") λένε τον παλιό μου προϊστάμενο, από το Ξενοφώντας.

Fight Back είπε...

@tanila δηλαδη νομιζεις ειναι καλυτερο με "ω" ε? οχι δηλαδη αν ειναι, να το χειριστω αναλογως το θεμα.
χτυπαει ασχημα το "ο" ?

@theorema, ορατιος ειναι ασυνηθιστο ονομα?
αν εμπαινε ενας αλλαντοπωλης στην ιστορια πως να λεγονταν?

@nkarakasis χε,
πιθανον, θα δειξει στη συνεχεια

Ανώνυμος είπε...

tanila, για να πω την αλήθεια ο εν λόγω Φόντας (με όμικρον παρακαλώ) με παρέπεμψε σε φοντάν (ο πεινασμένος φοντανάκια ονειρεύεται, οκ, τα ξέρω...), όσο για τον Οράτιο, αυτός μου θύμισε τα παιδικά μου Μίκυ Μάους. Η αλήθεια είναι πως είναι ονόματα που, προσωπικά, δεν έχω ακούσει γύρω μου ποτέ. Να τον χαίρεστε τον Φώντα.

Φάιτ μπακ,
τον αλλαντοπώλη μια χαρά τον κόβω για Στέλιο, Φίλιππα (ναι, με "α"), Ανέστη, κλπ. (πραγματικά ονόματα πραγματικών χασάπηδων που έτυχε να γνωρίζω). Τίποτα βέβαια δεν μας εμποδίζει να συναντήσουμε αύριο και χασάπη Ορέστη, Σοφοκλή, Ντίνο, Ρωμανό, Σάκη, Σοφιανό, Αγαμέμνωνα και ούτω καθ'εξής.
Απλώς με εντυπωσίασαν τα ονόματα που χρησιμοποίησες, εξ ου και η παρατήρηξις.
Τα σέβη μου.

nkarakasis είπε...

Σιγά μην λέγανε τον αλλαντοπώλη Στέλιο ή Φίλιππά με "α" σε ένα τέτοιο πόνημα. Στην καλύτερη θα τον έλεγαν Αλλαντίξ ή Χαμουραμπή ή Λουκάνικοφ (του ρώσικου γένους Λουκάνικοφ) ,John lock, Χάρι ο αδίστακτος , Big Foot κ.α. με τίποτα πάντως Στέλιο !!

Ανώνυμος είπε...

re mlk, to 0/4 me mperdepse kai sto deyterolepto pou sou afierwnw ka8e bradu prin paw gia upno den eixa proseksei oti kremases neo sentonaki.
Twra pou to diabasa egw exei ginei hdh klasiko.

Ανώνυμος είπε...

Για την πραγματική ζωή έλεγα, nkarakasis, όχι για το εν λόγω πόνημα. Εδώ, εννοείται, όλα πλην των αναμενόμενων βρίσκει κανείς :-)

theorema

Ανώνυμος είπε...

Πουλα το ως σενάριο στην Pixar.
Ειναι κορυφή

[Αναμενω εναγωνίως την συνέχεια

0/4 Δεκανεας Χουμπουτσάκης , το κωλυόμενο βύσμα ]

Fight Back είπε...

@theorema εχεις δικιο. αγαμεμνων ειναι πολυ καλο ονομα για αλλαντοπωλη. με ω ομως ή ο?

@nkarakasis στελιος πολυ πεζο ονομα για τοσο εξωτικο επαγγελμα

@symptom περισσοτερη προσοχη παρακαλω απο εδω και μπρος.

@german κι ελεγα πως κανεις δεν ενδιαφερεται για κειμενα σε συνεχειες σε μπλογκ.
χουμπουτσακης δεν ειναι κακο ονομα, το κραταμε :D