Στο στρατό είχαμε αρουραίους. Την πρώτη σου γνωριμία μαζί τους την έκανες όταν το πρώτο σου πρωί έβλεπες μέσα από τις τρύπες της τούρκικης τουαλέτας να βγαίνουν μικρές καφέ πατημασιές, να ανεβαίνουν το λούκι και να βγαίνουν από το παράθυρο. Ύστερα τις έβλεπες και βράδυ. Σηκωνόσουν μέσα στη νύστα σου, φόραγες πρόχειρα τα αρβύλια και πήγαινες να κάνεις την ανάγκη σου και το έβλεπες να πετάγεται απότομα μπροστά σου και σου πάγωνε το αίμα (κάποιοι πηγαίναν στην τουαλέτα αυτή ξυπόλυτοι, τι άτομα θεέ μου).
Αυτά τα αντιπαθή τρωκτικά ήταν και ένα είδος παρέας, τα έβλεπες από τη σκοπιά να ισορροπούν πάνω στο σύρμα που ένωνε το παράθυρο της τουαλέτας με το διπλανό κτίριο. Θαύμαζες το πόσο γρήγορα και επιδέξια τρέχανε πάνω στο λεπτό σύρμα και ταυτόχρονα σκεφτόσουν το επόμενο πρωί να γράψεις με μαρκαδόρο στην πόρτα της τουαλέτας «αν μπορείς και με διαβάζεις, ο κώλος σου είναι εκτεθειμένος».
Κάποια από τις επόμενες ημέρες συνειδητοποιούσες πως το διπλανό κτίριο, στο οποίο κατέληγε το σύρμα ήταν τα μαγειρεία. Και εκεί που έπλενες ένα καζάνι το έβλεπες βρωμερό να ξεπετάγεται πάλι μπροστά σου και να μασουλάει ψωμί.
Τρελαινόσουν.
Υπήρχε στο θάλαμο ένα παλικάρι από νησί που θα με βοηθούσε. Μας έκλεβε τα ελαστικά κορδόνια από τα τζάκετ, έβρισκε στα δέντρα τα σωστά κλαδιά και έφτιαχνε φοβερές σφεντόνες. Όμως ήταν παλιός και βαρύς κι εγώ ήμουν νέος. Όχι απλά δε μου μίλαγε, δε με κοίταζε καν, ήταν όλη μέρα ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, φορώντας τη ξεβαμμένη του παραλλαγή και άκουγε ράδιο, με ύφος τόσο βαριεστημένο, λες και τα είδε όλα στη ζωή του κι ήταν μόνο 19 ετών. Λες και πήρε μυρωδιά πως τα βάσανα του δε θα τελείωναν τη μέρα της απόλυσης του. Έφτιαχνε και γαμώ τις σφεντόνες όμως.
Του έκανα κάποιες υπηρεσίες. Τον κέρναγα και κανα τσιγάρο, του δάνεισα και ένα τσοντοπεριοδικό. Κράτησε το του είπα. Μου το επέστρεψε όμως όταν απολύθηκε.
Με τη σφεντόνα στην τσέπη και με πέτρες στην εξάρτυση πήγα στη σκοπιά μου εκείνο το βράδυ. Πίσω μου από την αποθήκη άκουγα τριξίματα, ποδαράκια ποντικών τρέχανε ανάμεσα στα G3, θυμόμουν τις καφέ πατημασιές στο πάτωμα και τα δόντια τους πάνω στα ψωμιά μας και έσφιγγα τη σφεντόνα.
Ώσπου εμφανίστηκε μπροστά μου. Βγήκε από το παράθυρο της τουαλέτας και κατευθύνθηκε προς τα μαγειρεία. Έκανε το μοιραίο λάθος και κοντοστάθηκε στη μέση. Μια βολίδα τον άνοιξε στα δύο. Έπεσε κάτω και σφάδαζε για λίγα δευτερόλεπτα. Το χώμα γέμισε με το αίμα του. Άφησα το όπλο στη σκοπιά, πήρα μαζί μου μια πετσέτα και το μάζεψα. Η πετσέτα γέμισε αμέσως αίμα ποντικού.
Το επόμενο πρωί ο Διοικητής ανοίγοντας την πόρτα, βρήκε πάνω στο γραφείο του μια ματωμένη πετσέτα Ε.Σ. και πάνω της ένα νεκρό αρουραίο. Στον τοίχο του είχαμε γράψει με κόκκινο σπρέι
Αυτά τα αντιπαθή τρωκτικά ήταν και ένα είδος παρέας, τα έβλεπες από τη σκοπιά να ισορροπούν πάνω στο σύρμα που ένωνε το παράθυρο της τουαλέτας με το διπλανό κτίριο. Θαύμαζες το πόσο γρήγορα και επιδέξια τρέχανε πάνω στο λεπτό σύρμα και ταυτόχρονα σκεφτόσουν το επόμενο πρωί να γράψεις με μαρκαδόρο στην πόρτα της τουαλέτας «αν μπορείς και με διαβάζεις, ο κώλος σου είναι εκτεθειμένος».
Κάποια από τις επόμενες ημέρες συνειδητοποιούσες πως το διπλανό κτίριο, στο οποίο κατέληγε το σύρμα ήταν τα μαγειρεία. Και εκεί που έπλενες ένα καζάνι το έβλεπες βρωμερό να ξεπετάγεται πάλι μπροστά σου και να μασουλάει ψωμί.
Τρελαινόσουν.
Υπήρχε στο θάλαμο ένα παλικάρι από νησί που θα με βοηθούσε. Μας έκλεβε τα ελαστικά κορδόνια από τα τζάκετ, έβρισκε στα δέντρα τα σωστά κλαδιά και έφτιαχνε φοβερές σφεντόνες. Όμως ήταν παλιός και βαρύς κι εγώ ήμουν νέος. Όχι απλά δε μου μίλαγε, δε με κοίταζε καν, ήταν όλη μέρα ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, φορώντας τη ξεβαμμένη του παραλλαγή και άκουγε ράδιο, με ύφος τόσο βαριεστημένο, λες και τα είδε όλα στη ζωή του κι ήταν μόνο 19 ετών. Λες και πήρε μυρωδιά πως τα βάσανα του δε θα τελείωναν τη μέρα της απόλυσης του. Έφτιαχνε και γαμώ τις σφεντόνες όμως.
Του έκανα κάποιες υπηρεσίες. Τον κέρναγα και κανα τσιγάρο, του δάνεισα και ένα τσοντοπεριοδικό. Κράτησε το του είπα. Μου το επέστρεψε όμως όταν απολύθηκε.
Με τη σφεντόνα στην τσέπη και με πέτρες στην εξάρτυση πήγα στη σκοπιά μου εκείνο το βράδυ. Πίσω μου από την αποθήκη άκουγα τριξίματα, ποδαράκια ποντικών τρέχανε ανάμεσα στα G3, θυμόμουν τις καφέ πατημασιές στο πάτωμα και τα δόντια τους πάνω στα ψωμιά μας και έσφιγγα τη σφεντόνα.
Ώσπου εμφανίστηκε μπροστά μου. Βγήκε από το παράθυρο της τουαλέτας και κατευθύνθηκε προς τα μαγειρεία. Έκανε το μοιραίο λάθος και κοντοστάθηκε στη μέση. Μια βολίδα τον άνοιξε στα δύο. Έπεσε κάτω και σφάδαζε για λίγα δευτερόλεπτα. Το χώμα γέμισε με το αίμα του. Άφησα το όπλο στη σκοπιά, πήρα μαζί μου μια πετσέτα και το μάζεψα. Η πετσέτα γέμισε αμέσως αίμα ποντικού.
Το επόμενο πρωί ο Διοικητής ανοίγοντας την πόρτα, βρήκε πάνω στο γραφείο του μια ματωμένη πετσέτα Ε.Σ. και πάνω της ένα νεκρό αρουραίο. Στον τοίχο του είχαμε γράψει με κόκκινο σπρέι
Σιχαμερό
Τρωκτικό
Ροκανίζει
Ασταμάτητα
Τα
Όνειρα
Σου
.
.
και καλά οτι κάναμε κι εμείς τη μικρή μας επανάσταση
25 σχόλια:
είστε μιλάμε θεσμοθετημένη εξτρεμιστική οργάνωση όχι αστεία
ΕΔΕ εγινε;
Εμεις καναμε παρεα εκει στην Γκασμαδια. Καλα παιδια ηταν μωρε και τα ποντικια.
Γνωρισα φάνταρους, χειρότερους.
Φοβερη ενέργεια!!!! ποσες μερες κανατε αποψίλωση μετά?
ρε συ ελπίζω να μην το κάνει ο cpil ταινία
στα συν κώλοι ανδρών
στα μείον κώλοι ανδρών ενώ χέζουν
στα συν αλληγορία, κρυφά μηνύματα, επανάσταση
στα μείον βασανισμός ζώων
Εγώ πάντως δε σε πιστεύω
Εδώ σε θέλω κάβουρα , να περπατάς στα κάρβουνα.
(αυτό μάλλον το λέγατε και στο στρατό)
Για το στρατό, αυτό που κάνατε ΕΙΝΑΙ επανάσταση!
lazinio
μετα στην αναφορά καναμε και χορευτικο και τραγουδαγαμε τον τιτλο του ποστ σε στυλ S.A.G.A.P.O.
switters
οι χειροτεροι φανταροι ηταν αυτοι που δε γνωρισες, που ηταν αποσπαση στο φυλακιο στη βεραντα του σπιτιου τους
γερμανε
ειδα στις ειδησεις πως τωρα στους νεους δινουν νεο μηχανημα για γοπινγκ σαν ηλεκτρικη σκουπα. ακου πραματα ρε
αργυρενια
καποιος θα πρεπει να του στειλει ενα μειλ να το κανει. καλη ιδεα. το αφηνω πανω σου.
βασανισμος δεν υπηρχε πουθενα. εκτος αν εννοεις τους φανταρους οτι ειναι ζωα, τι εγινε αργυρενια? εχουμε κακη εμπειρια απο φανταρο?
αμποτ
ρωτα το φιλο σου το MITHRANDIR που ηταν μαζι μου
κολοκυθι
οχι στο στρατο λεγαμε ψαρουκλες τα μαλλια μου κανω βουκλες και τετοια
civil
για το στρατο επανασταση ηταν η 21η Απριλιου.
ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο ΚΑΒΑΜΑΡΩΝ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΘΗΤΕΙΑΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΣ
YES SIR!!
Έτσι ρε φίλε,
σπάστα γμτ...
σχεδόν εξτρεμιστικό!
μπράβο σας δηλαδής.
Ναι καλά, ρώτα τον μπάρμπα μου τον ψεύτη.
Δε ρωτάω κανέναν! Μ!
παντα με γοητευουν οι στρατο ιστοριες αλλα αυτη δεν παιζοτανε με τιποτα
ειχε σκηνες θριλερ , δραση, αιμα, μυστηριο, επανασταση, κρυμμενα , μυνηματα, ηθογραφια , τσοντα και κοινωνικη αδικια (μπορω να τα αιτιολογησω ολα αλλα βαριεμαι)
ενταξ εχω γινει γραφικος αλλα τι αλλο να πω;
τασπασε
kala re pontikara den ntarpikes ka8olou na dolofoniseis ton omofilo sou pontiko?
kai oxi mono ayto exeis kai to 8rasos
na to paradexteis!!
sfentona thn exeis kanei!!!
Καλά πολύ σουρεάλ! Φαντάζομαι πήρατε όλι μια τιμιτική άδεια εε. θα χέστηκε πάνω του ο διοικητής, θα είπε, πάει λάλησαν αυτά, κάτσε να βγουν λιγο έξω να ξελαμπικάρουν!
Ti les twra.
Kalokairi 2004, skopetakia en mesw olumpiakwn agwnwn. Tsita mpouri!
Kafe pontikopatimasies stis tourkikes kai pontikia sta surmata. LOL
Basika auto pou kserw einai oti pire poulo o dioikitis kai ton antikatastise aron aron kapoios allos. Wste gia ola eftaige mia aimatobammeni petseta!
Twra mathainw epitelous tin alitheia...
P.S.1 o Lazinio milise gia "θεσμοθετημένη εξτρεμιστική οργάνωση". Kali perigrafi tou stratou :)
P.S.2 Kabamaru tha pikseis!!!
kabamaru ετσι μπραβο νεους
balidor αυριο αναφερομενος απο μενα.
τακ λαιν φιλε μου
yo!reeka μετα μας βασανιζανε επι 10 μερες στο καψιμι με συνεχη αναγνωση του περιοδικου θητεια
αμποτ ποτε σου
λεξ, κι ειχα μια αμφιβολια μηπως τελικα απλα εμεινα στην καλη ιδεα και το ολο κειμενο ηταν μουφα. θενκς
γουορμ βρωμερο σκουληκι, καλορε
ναι γογο ετσι ακριβως ειναι στο στρατο. μας κανανε και δεξιωση στο υπουργειο με αστακομακαροναδα και μας δεχτηκε και ο υπουργος για κοκτειλς. στο τελος μας δωσανε κι απο μια επιταγη 40.000 ευρω για να αγορασουμε γκαρσονιερα στο πορτο κατσικι
μιθραντιρ πγοβλεπεται!
χαμος εγινε στην αλλαγη του διοικητη. πινανε μπυρες οι καραβαναδες απο τις 9 το πρωι και τα κωλοφανταρα τις καβατζωνανε στους φοριαμους. τρέλα ητανε
Φονιά..
Εγώ σε πιστεύω νταξ, αλλά έχω μία αμφιβολία στο ότι τον πέτυχες με την πρώτη..
Πω πω, τώρα που βγαίνει προς τα έξω ο πραγματικός Φάητ Μπακ, ο αιμοβόρος ο άντρας, ο τραχύς, ο άγριος γουστάρω πιο πολύ!
Οι ιστορίες από τον στρατό, θα αποτελέσουν σίγουρα την αιτία ενός μελλοντικού μου επεισοδίου γαστρορραγίας... Όμως γράφεις πολύ ωραία και από σένα θα δεχτώ κι άλλες τέτοιες ιστορίες!
Μια (που τ'ανα)φέραμε, όποιος ενδιαφέρεται να "ξεστραβωθεί" σχετικά με τον στρατό ας επισκεφθεί τη σελίδα: www.omhroi.gr
Άντε και καλά μυαλά!
Στρατος καλη φαση. Εγω βεβαια εβαλα μεσο και πηγα αεροπορια και ημουν 25 μεσα 1 εξω αλλα ασε φιλε οσο καιρο ημουν μεσα επηξα κανονικα..πολυ υπηρεσια. Ακομα τα θυμαμαι και με πιανει συγκοπη. Ευτυχως που πηρε και η μανα μου τον διοικητη και του τα εψαλε ενα χερακι αλλιως θα με ειχαν πηδηξει περισσοτερο
χμ...πριν εννοουσα 25 εξω 1 μεσα για να ειμαι ειλικρινης. Ηταν τοσο πικρα στη πραγματικοτητα που μου φανηκε αναποδο... α ρε μανα με εσωσες!
Filtate Zaratustra opoios episkefthei (estw kai gia ligo) ton idio ton strato mporei na ksestrabwthei exontas idia gnwsi omws, etsi? Poiotiki i diafora tis eksothen kritikis kai tis empeirika katektimenis gnwsis (pantws swsto to site)
mathilde βαρβατιλα και ξερο ψωμι
ζαρατουστρα να σαι καλα, ισως κανω καποια ιστορια για τον λουφοκηδεια το μιθραντιρ που σου κανει και υποδειξεις :p
ειδημων, εδω εμπλεξες τα μεσα με τα εξω, αν δεν ειχες και τη μανα, ποιος ξερει πως θα την παλευες με την αλλη, τη μαμα patrice
μιθρα, πωπω θυμηθηκα τωρα εκεινο το παλικαρακι απο τους μαυρους που ελεγε "ειμαι παλαιουρας". τι μορφες.
osoi exei tuxei na paiksete me ton fightback kapoio paixnidi pou h eustoxia einai kathoristikos paragontas (p.x. basket, mpiliardo) mporeite eukola na katalabete oti to parapanw keimeno prokeitai gia tin apisteuti moufa,etsi...
Δημοσίευση σχολίου