Πέμπτη, Δεκεμβρίου 07, 2006

Don't talk to strangers 2

Δυο μέρες αφότου συνήλθε ξαπλωμένος στο κρεβάτι ενος άγνωστου δωματίου, ο Tom διαπίστωσε κάτι που τον τρόμαξε αλλά και τον πλήγωσε μέσα του. Όλες οι σκέψεις του ως τότε είχαν περιοριστεί σε αυτό που του συνέβη. Στο πού βρισκόταν, πως βρέθηκε εκεί, πόσος καιρός είχε περάσει που ήταν αναίσθητος, τι είχε πάθει το σώμα του και δε μπορούσε να κουνηθεί. Συνειδητοποιόντας το, ένιωσε προδωμένος απο τον εαυτό του. Δεν είχε σκεφτεί ούτε μια στιγμή την αγαπημένη του Marianna και το μωρό τους. Δεν την αναζήτησε, δε νοστάλγησε το γλυκό πνιχτό κλάμα του παιδιού, δεν αναρωτήθηκε αν θα είναι καλά και αν θα τον αναζητήσουν. Δεν υπήρξε καθόλου στις σκέψεις του, το ήρεμο της πρόσωπο είχε αντικατασταθεί απο τις αγχωμένες εκφράσεις της νεαρής καλόγριας.

Όπως το είχε υπολογίσει σε λιγάκι θα σβήνανε πάλι τα φώτα και μέσα στο σκοτάδι θα άνοιγε η πόρτα, τα ίδια βαριά βήματα θα έρχονταν προς το μέρος του, θα ένιωθε πάλι το τρύπημα της βελόνας μέσα στο αυτί του και καθώς θα έχανε μετά τις αισθήσεις του θα καταλάβαινε πως κάποιος πάει πάλι να τον ταίσει με το ζόρι. Είχε δίκιο η Marianna. Η πόλη τους είχε γίνει διεστραμμένη και βρώμικη. Το κακό είχε σπάσει την πόρτα και είχε εισβάλει στο σπίτι τους. Τι ζωή θα κάνανε η γυναίκα του και το παιδί του αν δεν έβγαινε απο κει μέσα.

Προσπαθούσε να καταλάβει τί του συνέβαινε. Κάποιος τον τάιζε και τον κρατούσε αναίσθητο σ’αυτο το άδειο δωμάτιο. Όταν έκλειναν τα φώτα, φαινόταν στο ταβάνι γραμμένο μάλλον με ειδική βαφή ένα τεράστιο Don’t talk to strangers και αυτός που έμπαινε στο δωμάτιο έβαζε σε λειτουργία ένα μουσικό κουτί που έπαιζε μια περίεργη μελωδία. Και κάθε φορά μαζί με το κορμί του παρέλυε και το μυαλό του όταν του κάνανε την ένεση. Με τον ίδιο τρόπο που βυθίστηκε στο σκοτάδι απο το θόρυβο της μηχανής σε εκείνο το λεωφορείο. Γιαυτό έπρεπε πριν τον επισκεφτούν πάλι, να προσπαθήσει να θυμηθεί τί έγινε στο λεωφορέιο. Τί του έλεγε η νεαρή καλόγρια.

Τράβηξε με το χέρι της τα ράσα και του έδειξε τα πόδια της. Ήταν κατακόκκινα, γδαρμένα, με φρέσκες πληγές που είχαν πάνω αίμα. Ποιός την είχε βασανίσει, τί ιστορία κουβάλαγε αυτή η μοναχή, τί προσπαθούσε να του πει. Αν μπορούσε για ένα λεπτό μόνο να διώξει απ το μυαλό του όλα τα υπόλοιπα και νοητά να βρεθεί πάλι εκεί να δώσει όλη του την πρόσοχή, να διαβάσει τα χείλη της, να μελετήσει τις εκφράσεις της σα να κρέμεται απο το λυγμό της η ζωή του, σα να υπάρχει στο βλέμμα της αυτό που μπορεί να τον βγάλει απο κει μέσα.

Προσπάθησε πολύ. Έκλεισε τα μάτια του. Διέγραψε όλες τις αναμνήσεις του. Φίλησε γλυκά το μωρό του στο λαιμό. Αντίο αγάπη μου, ψιθύρισε στη Marianna. Τους αποχαιρέτισε για λίγο, για να τους έχει ύστερα για πάντα. Το απόλυτο κενό. Και έτσι βρέθηκε σε εκείνο το κάθισμα πάλι στη δεύτερη σειρά στο παλιό πούλμαν.
Μόνο που αντί για φασαρία επικρατούσε απόλυτη σιωπή. Το πούλμαν τρανταζόταν δυνατά και η οδηγός με την ηλικιωμένη καλόγρια τον κοίταζαν απορημένες για το που θα στρίψουν. Ήταν σα να βρίσκεται εκεί αλλά και να μή βρίσκεται, όπως στα όνειρα. Έστρεψε το βλέμμα του δίπλα. Η καλόγρια που θα του έλυνε το μυστήριο καθόταν εκεί και του μίλαγε με αγωνία. Διάβασε τα χείλη της. Προσπάθησε να καταλάβει. Νόμισε πως έβγαζε άκρη «πρέπει να φύγεις, πρέπει να φύγεις, να κατέβεις». Ήθελε να τον προειδοποιήσει, ήταν βέβαιο. Τον κράταγε σφιχτά, τόσο που πόναγε και απορούσε με την αφύσικη δύναμη της νεαρής. Σήκωσε με το άλλο χέρι τα ράσα της. Την είχαν βασανίσει, τα πόδια της ήταν χαραγμένα και μάλιστα πρόσφατα. «φύγε, κοίτα τι θα σου κάνουν». Αηδιασμένος πρόσεξε τις βαθιές πληγές στα πόδια. Χαρακιές απο το γόνατο μέχρι ψηλά. Κανείς δε θα άντεχε να κάνει κάτι τέτοιο στον εαυτό του, κάποιος την είχε βασανίσει. Κοίταξε τα πόδια της ξανά.


Πώς ήτανε δυνατόν. Ένιωσε οργή, για άλλη μια φορά τα έβαλε με τον εαυτό του. Πως γινόταν να μην το κατάλαβε νωρίτερα. Ήταν ο θόρυβος, ήταν η ζαλάδα του, ήταν το παράδοξο και το ξαφνικό των όσων του συνέβαιναν αλλά δε μπορούσε να το δικαιολογήσει οτι δεν το κατάλαβε νωρίτερα. Τα πόδια της δεν ήταν πόδια γυναικεία. Κοίταξε το πρόσωπο της. Πέρα απο τα όμορφα χαρακτηριστικά ήταν ξεκάθαρο οτι δίπλα του καθόταν ένα αγόρι. Κάτω απο τα ράσα ένας άντρας με τρόπους και ενδυμασία γυναίκας τον είχε ξεγελάσει. «Κοίταξε τι θα σου κάνουν» έλεγε κι υπήρχε κάτι υποκριτικό στο δήθεν τρόμο των εκφράσεων του.

Το φως έκλεισε στο δωμάτιο. Άνοιξε η πόρτα και το μουσικό κουτί άρχισε να ξαναπαίζει.
“Σε παρακαλώ, σταμάτα” φώναξε ο tom
“Τα έχω καταλάβει όλα, ξέρω ποιος είσαι.”
Η πόρτα ξανάνοιξε και έκλεισε πάλι. Βρισκόταν πάλι μόνος του στο δωμάτιο. Μήπως δεν έπρεπε να μιλήσει. Μήπως δεν έπρεπε να φωνάξει αλλά να μιλήσει ψιθυριστά. Μήπως κι ο άγνωστος επισκέπτης του ήταν σύμμαχος του σ’αυτή την ιστορία. Λίγες στιγμές μετά η πόρτα ξανάνοιξε και μαζί και τα φώτα. Στο δωμάτιο μπήκε ο νεαρός, τον αναγνώρισε αμέσως και δεν ήτανε καν θηλυπρεπής, πως ήτανε δυνατόν να τον ξεγέλασε.
Πριν προλάβει να πει κάτι ο Tom, ο νεαρός του έκλεισε το στόμα με το χέρι και μετά τον φίμωσε με μονωτική ταινία.
“Ας τελειώνουμε μια ώρα νωρίτερα τότε” είπε.

Τράβηξε κάτω απο το κρεβάτι ένα δίσκο με εργαλεία βασανιστηρίων. Έβαλε πάλι το μουσικό κουτί και καθώς έκοβε το σώμα του tom σιγοτραγουδούσε πάνω στη μελωδία

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εννοείται πως το υπόλοιπο 50% είναι δικό μου!

angeliki marinou είπε...

Μου άρεσε πάρα πολύ. Η επιτυχία του ήταν η γοητευτική, διεστραμμένη οπτική, η έλλειψη κάθε λογικής επεξήγησης, ο γνήσιος πεσιμισμός - παραίτηση του ήρωα.

Τώρα την έκατσες, περιμένουμε κι άλλο.

Ανώνυμος είπε...

Ήθικο δίδαγμα: μη πηγαίνεις καν να ψήφίσεις γιατί μπορεί στο τέλος να ψοφήσεις.

Να σου πω, μου άρεσε παραδόξως, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί προσπαθούσε στην αρχή ο ερμαφρόδυτος να τον βοηθήσει αλλά μετά έγινε ο βασανιστής του. Βέβαια είναι πρωί, είμαι ξενυχτισμένη και υπολειτουργώ.

Μου αρέσει ο τρόπος που προσέγγισες την ψυχολογία του ήρωα αν και υπάρχουν μερικά 'αλλά' που θα στα πω άλλη ώρα.

Τα φιλιά μου στον downhill/warm/ ανώνυμο, με γεύση μανταρίνι.

Υ.Γ κάνεις κάτι χαζά ορθογραφικά λάθη ώρες ώρες που μου έρχεται να σε κοπανήσω.

Ανώνυμος είπε...

Τραγικό! Ευφυές! Ανατρεπτικό! Σχεδόν ανατρίχιασα στο τέλος!! Μπράβο ρε!!!! [Αυτά είναι τα σοβαρά μου σχόλια...ξέρεις...τα πληρωμένα...] ;)

Δεν μας είπες όμως?? Τί άρχισε να κόβει πρώτα?? Ό,τι προεξείχε (γενικά), αργά και βασανιστικά, ή τον ξέκανε αμέσως?? Την συκωταριά την κράτησε για το πάσχα? Επίσης μπορούσε να τον γεμίσει με ρυζάκι και να τον παρουσιάσει τα χριστούγεννα στους καλεσμένους του... [Αυτά είναι τα άθλια σχόλια μου...]

Argyrenia κορίτσι μου, έχεις γενικά αυτοκαταστροφικές τάσεις ή ακούς και εσύ μικρές φωνούλες στην άκρη του μυαλού σου? Γιατί μόνο άτομα που ταυτίζονται με τον "ερμαφρόδιτο καλόγερο" και την άρρωστη ψυχοσύνθεσή του θα μπορούσαν να έλκεται απο ένα άτομο που υπογράφει ώς Dr. Downhill & Mr. Anonymous (1) ... :)
Επίσης να αναφέρω οτι Worm (2) είναι ξεχωριστή οντότητα...αέναη και μοναδική...υπάρχει πάντα με την μορφή του υπέρτατου ισοπεδωτή και της απόλυτης φυσιογνωμίας-λιώσιμο-απο-τα-γέλια... Άρα μιλάμε για 2 άτομα...ένα άρρωστο ψυχικά (βλ.1) και ένα άρρωστο γενικά(βλ.2) ....

Επίσης να αναφέρω οτι το μανταρίνι τσούζει τα μάτια αμα το πετάς ενώ περπατάς στην Αριστοτέλους....

Ανώνυμος είπε...

ekplhktiko, megaleiwdes, mia kathizhsh sth kolash !!!! ena pragmatiko psuxodrama me polles ekfanseis kai ermhneies. 1. politikh..o tom einai o psufoforos pou katetthinete na psufisei sumvolizontas to lao pou zhta trhn allagh, h kalogria pou ginete kalogeros ta politika gluka "tha" pou se parasernoun alla sth poreia ginontai frikta vasanstiria otan ta empisteuese 2. erwtikh... o tom kai h marianna desmioi mias frikths kathimerinothtas, mias mizerias. o tom kathws antikruzei to thanato apo to psuxopathi, ekei fulakismenos sto dwmatio, fernei sth mnhmh tou thn agaophmenh tou kai anakaluptei poso thn thelei ki thn agapa. sto diava gia to thanato antilamavanese ti xaneis. 3. paidagwgikh... istoria gia na apotharuneis ta paidia sou na miloun se ksenous otan tous prosferoun sokolates
4. thriskeutikh... to pragmatiko proswpo ths ekleisias(kalogries). pinei to aima tou kosmaki(tom), pernontas kondulia( to swma tou tom) gia na megalwnei thn perousia ths. einai anaxrwnistiki aggizontas mesaiwnikes praktikes(vasanistiria).

auta san mia prwth analush.

numb είπε...

Ε μετά από αυτήν την ανάλυση, δε μπορώ πλέον να πω τίποτα, πάρα μόνο ένα μπράβο. We want more

Fight Back είπε...

@marianna αντι να λες παλι καλα που εζησες κιολας, βγαζεις και γλωσσα και ζητας και ποσοστα

@renton thanks χαιρομαι που σου αρεσε. Αν και η παραιτηση που λες δεν ηταν στο πλανο.

@argyrenia δικιο εχεις, δε μαθαμε και ποιος βγηκε τελικα στις εκλογες.
Θενκς, λοιμησου ομως πρωτα και μετα ελα και πες μου τα αλλά γιατι σε κοβω οτι δεν καταλαβες τιποτα απο τη νυστα

@downhill θα βαλω poll για το αν πρεπει να κανεις μπλογκ.
πριν τις γιορτες ή μετα.
Με την αργυρενια τα λετε καλα ε? μονο να σου πω οτι στο τραγουδι που λες ήταν αρχηγος η αργυρω.

@kabamaru xaxa φοβερη η αναλυση σου σε πρωτο επιπεδο. περιμενω σε δευτερο, τριτο και τεταρτο επιπεδο. (στην αρχη φοβηθηκα οτι πας για επικο κομεντ τυπου τρυπια βαρκα)

Bitch Girl είπε...

δεν είναι τίποτα οι γνωστές παρενέργειες του Lost (μουσικό κουτί, βασανιστήρια κλπ) κ της μουσικής που ακούτε…εγώ μετά από ένα μαραθώνιο παρακολούθησης της σειράς ξύπνησα έντρομη γιατί έβλεπα όνειρο ότι ο φίλος του ανιψιού μου (ο Γ ένα "καλόπαιδο" πέντε παρά χρονών) σκότωσε καρφώνοντας με ένα ψαλίδι ένα άλλο πιτσιρίκι χεχε
υ.γ (ωραίο ήταν, το ποστ σας όχι το όνειρο)

Ανώνυμος είπε...

Τι βλάκας που είμαι, γιατί δε σε διάβαζα τόσο καιρό????????? Πολύ μου άρεσε!!!!!!!!!!!! Θα παίξει και 3?

Gogo είπε...

Egw nomiza oti tha to kateuthineis na pesei sex, meta ta boutia tis kalogrias... Alla to ksenerwses arketa kala prokalwntas outsiallws anatrixila!

Fight Back είπε...

@numb thanks με κανεις και κοκκινιζω

@bitch girl ναι το ποστ μας ηταν καταπληκτικο. χαιρομαι που εχω κερδισει το σεβασμο σου και μου απευθυνεσαι στον πληθυντικο.

@satya πραγματικα κι εγω απορουσα γιατι δε με διαβαζες τοσο καιρο (χεχε). 3 δεν το βλεπω, ας μην το κουρασουμε κιολας

@gogo σου εχω δειξει εγω οτι τις παω τις ιστοριες στο σεξ? την ανατριχιλα τη λαμβανω ως θετικο

Ανώνυμος είπε...

Emena den mou arese to telos...Tragiko telos gia ton tom,den nomizw na tou aksize,oso ki an xairetai me auto o downhill-worm-anonymous-asshole...Krima kai gia tin Marianna pou tha meinei xira kai tha kataliksei na ginei poll gi autin se internet forum gia to poios tha tin prwtoparei...

Ανώνυμος είπε...

"3 δεν το βλεπω, ας μην το κουρασουμε κιολας"

Aστειεύεσαι βέβαια;

Ανώνυμος είπε...

Νά μερικές ιδέες για το 3ο sequel...

1.Ο παρανοϊκός καλόγερος καταψύΧει το επίμαχο σημείο σε πλήρη έκταση, το βουτάει σε διάλυμμα μέντας και μετά το γυρίζει σε εμμανουέλα 21321432141.
2.Ο παρανοϊκός καλογερος κρατάει το τεμαχισμένο πτώμα, το αθαρίζει απο τα αίματα και το δωρίζει σε εκπαιδευόμενο γιατρό ώς δώρο Χριστουγέννων με την ονομασία "Το πάζλ του γιατρού" (το πακέτο περιλαμβάνει 1500 κομμάτια και είναι σε κλιμακα 1:1. Προσοχή: Να φυλάσσεται μακριά απο παιδία. Περιέχει μικρά κομματάκια)
3.Ο παρανοϊκός καλόγερος καταφτάνει στο Υπουργείο Ανάπτυξης, ζητώντας να κατωχυρώσει την πατέντα του "drop dead" Jenga...
4.Ο παρανοϊκός καλόγερος φτιάχνει τον νέο Φρανκεστάϊν
5.Ο παρανοϊκός καλόγερος, Ο παρανοϊκός καλόγερος, Ο παρανοϊκός καλόγερος, Ο παρανοϊκός καλόγερος, ....

Ανώνυμος είπε...

xaxaxax dr downhill or/and mr anonymous esu kai h trupia varka prepei na kosmisete me thn parousia sas auto to mikrokosmo ths blogosfairas kai na eiste sigouroi oti exete hdh kerdisei ton prwto fanatiko anagnvsth. ta sevh mou

Misirlou Oubliez είπε...

Κυριε fight back,

Πιστευω οτι το blog σου βασιζεται σε εμμονες.

Πρεπει να ομολογησω πως παρολα αυτα, ποτε δεν ηταν πιο γοητευτικος ο ψυχικος μετεωρισμος της διανοιας.

(Οχι μετεωρισμος με αερια, ο αλλος.)

Fight Back είπε...

@Tom,ε συγγνωμη,Symptom πραγματι τραγικο τελος. Εννοια σου και η μαριαννα δε θα κακοπεσει.

@civil σε βλεπω αγριεμενο, εσυ μαλλον δεν αστειευεσαι. Αληθεια το ελεγα αλλα αν επιμενεις και με βασανισεις, κατι μπορει να κανω.

@downhill χαχα δεν παιζεσαι. παντως πεταμε ολες τις ιδεες σου, κραταμε το γιατρο.

@kabamaru του τα λεω κι εγω, νομιζω πως ψηνεται σιγα σιγα

@misirlou οπως εχει πει κι ο οσκαρ ουαιλντ "το μπλογκ του fight back δεν εχει εμμονη με το dio".χαρ χαρ

Ανώνυμος είπε...

Enas neos Clive Barker genietai...
We want more!

Lex_Luthor06 είπε...

Λοιπον έχω την εντύπωση πως αυτή η ιστορία είναι γραμμένη από τον ίδιο τύπο που γραφει τα σεναρία των ονείρων που βλέπουμε.

Ηταν ακριβώς σαν όνειρο. Εφιάλτης καλύτερα. Αν ήσουν παντρεμενος και είχες παιδι θα ημουν σιγουρος οτι έγραφες ένα ονειρο που ειδες.

Παρατηρήσεις:

1)Είχε τον ειρμό που έχουν τα ονειρα (ετσι γραφεται ο ειρμος;). Ηταν μπερδεμένο και όχι λογικά δεμένο.
2) Ειχε την υποβλητική ατμόσφαιρα που έχουν τα ονειρα.

3)Πιθανον υπάρχουν προεκτασεις σε 2ο και 3ο επιπεδο αλλά θα τις σκεφτω καποια στιγμη στο ασχετο.

Σε γενικές γραμμές μου άρεσε και ανυπομωνώ για το επόμενο. (αν είχε και 3ο μερος δεν θα λεγα οχι)

Ανώνυμος είπε...

σκοτεινό είναι. ενδιαφέρον. η πλοκή είναι ομιχλώδης. έχεις γράψει το τέλος;

Fight Back είπε...

@mithrandir μαζευτειτε ολοι οι φαν (fan οχι fun) και φωναζετε κατω απ το σπιτι μου We want more, we want more! σε στυλακι "donna martin graduate"..

@lex_luthor καπως ετσι, σαν ονειρο το οποιο ομως νιωθεις οτι το ζεις και ελπιζεις να εχει καλο τελος. αυτο που αρεσε τελικα (και σε μενα) ηταν το παραλογο της ιστοριας και το αοριστο που ομως νομιζω θα εχανε τη γοητεια του σε τυχον 3ο μερος.

@alexandra με την ερωτηση "εχεις γραψει το τελος" νιωθω σα αυτους που λενε ανεκδοτα και δε γελαει κανεις γιατι δεν καταλαβε κανεις οτι τελειωσε.

Sigmataf είπε...

τι πιο όμορφο πράγμα απο το να κόβεις τα δάχτυλά σου για να γράψεις μια ερωτική εξομολόγιση πάνω στο σπασμένο τζάμι;
Γαμάτο ποστ.
Διαβάζεται νύχτα.

Ανώνυμος είπε...

pragmatika ofeilw na omologisw pws i istoria ta espase.

to pt2 axize ta lefta tou.

@ argyrenia polla filia kai apo mena

@ downhill me kolakeyeis

Ανώνυμος είπε...

Telika mono se mena den arese to telos..??
Osoi zitate apo ton downhill na anoixei blog,pistepse me,tha erthei i stigmi pou tha to metaniwsete...Xoxoxo