Ο γιός μου πλατσουρίζει στο πεζοδρόμιο

Ο γιος μου πλατσουρίζει στο πεζοδρόμιο. Στα νερά. Να το ξεκαθαρίσω. Είναι νερά, πεντακάθαρα, το χρώμα τους διάφανο, η σύσταση τους ασφαλής για ένα ανήλικο που θέλει να παίξει. Δεν είναι ούτε λασπόνερο, ούτε τίποτα διαφορετικό άλλου χρώματος (για παράδειγμα κόκκινου), μόνο πεντακάθαρο νερό.

Εγώ τον παρότρυνα να βγει και να πλατσουρίζει. Εμείς οι ίδιοι διαμαρτυρόμαστε για τη χαμηλή ποιότητα ζωής. Λέμε πως δεν υπάρχει χώρος να παίξουνε και παραδεχόμαστε πως τους αγοράζουμε τόσα πολλά παιχνίδια, πως παρατάμε τα παιδιά μας μπροστά στις τηλεοράσεις για ώρες, πως γινόμαστε τόσο υπερπροστατευτικοί και πλέον δεν παίζουν, δε χαίρονται τις μέρες τους, δε ζούνε σαν παιδιά.

Κι έπειτα μήπως είμαστε ασφαλείς και στα σπίτια μας? Τις προάλλες κάτω απ το σπίτι ακούστηκαν φωνές, κάποιοι αλήτες τσακώθηκαν, έγινε φασαρία και κακό και πέσανε πυροβολισμοί. Η μία σφαίρα πέτυχε τον άη βασίλη που έχουμε τοποθετήσει να σκαρφαλώνει στο μπαλκόνι μας. Όλη η γειτονιά συγκλονίστηκε. Τα παιδιά της γειτονιάς αντίκρυσαν τον κομματιασμένο αη βασίλη και η ψυχούλα τους ταράχτηκε για πάντα. Ο αη βασίλης πέθανε, τι να προσφέρουμε πλέον σε αυτά τα παιδιά? Ποιος θα εκπληρώσει τις επιθυμίες τους, τι να απαντήσουμε στις αθώες ερωτήσεις τους: “Ποιος θα ταΐζει τώρα το ρούντολφ?”

Δεν πειράζει που είναι μέσα του χειμώνα, θα πέσει γυμνός στα νερά. Να σφίξει το δέρμα του, να σκληραγωγηθεί και λιγάκι. Δε θέλω να μου γίνει από αυτά τα σύγχρονα καλομαθημένα που κυκλοφορούν με μπλούζες sex pistols. Τι μανία και αυτή με τους sex pistols, η νέα μόδα των ‘00s .Όπου και να γυρίσεις, όπου και να ακούσεις

No future for you no future for me
No future no future for you

Ανήθικα μηνύματα για τα παιδιά μας. Βγες στο πεζοδρόμιο αγόρι μου. Πλατσούρισε στα πεντακάθαρα νερά της πόλης. Το πεζοδρόμιο είναι τεράστιο, αχανές. Υπάρχει πολύς χώρος εκει έξω για σένα, πολύς χρόνος να ανακαλύψεις τη ζωή.



Εικόνες απο το blog: Little People