Ευ ζειν για παράφρονες 6 - Αντίδραση στην απιστία : Μακελειό ή απομόνωση

Για μακελειό πατήστε μόνο εδώ

Απομόνωσις

Σας έτυχε ποτέ να γίνετε το θύμα της απιστίας? Να σχολάτε νωρίτερα από τη δουλειά, να περνάτε από το ανθοπωλείο να αγοράσετε ορτανσίες για να συνοδεύσουν την έκπληξη, να ξεκλειδώνετε την πόρτα, να βρίσκετε ρούχα και παπούτσια πεταμένα στις σκάλες, εσώρουχα πάνω στο πόμολο της κρεβατοκάμαρας, να ανοίγετε και να αντικρύζετε τη γυναίκα σας με τον καλύτερο σας φίλο*? Τότε ξέρετε ακριβώς για τι μιλάμε.

Αλλά κι αν δε σας έτυχε ακόμα, σίγουρα θα έχει περάσει από το μυαλό σας πως μπορεί να σας συμβεί, γιαυτό μια καλή λύση θα ήταν απο δω και εμπρός να παίρνετε κι ενα τηλέφωνο πριν γυρίσετε, έτσι?

Όπως και να χει το πιο εύκολο σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την προδοσία έιναι να σπάσεις το τζαμάκι, να αρπάξεις το πυροσβεστικό τσεκούρι από τη θήκη ασφαλείας και να σκορπίσεις γλυκό θάνατο στο παράνομο ζευγάρι. Σχεδόν όλα τα νεόχτιστα σπίτια έχουν πυροσβεστικό τσεκούρι. Στα πράκτικερ και στα ΙΚΕΑ με αγορές ανω των 49€ χαρίζουν επαναφορτιζόμενα αλυσσοπρίονα. Κάποιοι οπλίζουν τα χέρια σας με φονικά εργαλεία, κάποιοι σας οδηγούν στο μακελειό, μην ενδίδετε τόσο εύκολα.

Για ποιο λόγο όμως να βάψετε τα χέρια σας με αίμα απιστίας, για ανθρώπους που θεωρούσατε αγαπημένους μα σας πρόδωσαν? Γιατί να ταλαιπωρείστε μια ολόκληρη ζωή για μια εφήμερη ανακούφιση, αυτή της δολοφονίας, αφού γνωρίζετε πως η κάθαρση ψυχής απαιτεί πόνο, θλίψη, δάκρυα απομόνωσης και αυτοκριτική.

Αφήστε τα όλα πίσω σας. Το σπίτι, τα αντικείμενα που σας θυμίζουν το παρελθόν. Μετακομίστε σε άλλη πόλη, ταξιδέψτε αρκετά, βρείτε τα με τον εαυτό σας. Και κοιτάξτε βήμα βήμα, λεπτό προς λεπτό τη ζωή που ζούσατε, για να καταλάβετε τι πραγματικά άξιζε, τι λάθη κάνατε πριν, τι επιθυμείτε για το μετά.

Τα δάκρυα της μοναξιάς είναι λυτρωτικά. Η μελαγχολία, η απαλή μουσική στο απόλυτο σκοτάδι, η ασιτία πολλών ημερών, η διαφυγή στο αλκοόλ και στα ηρεμιστικά θα σας βοηθήσουν να σταθείτε μόνος στα πόδια σας. Διαβάστε πολύ Καρυωτάκη και Πολυδούρη. Κόψτε το καλώδιο του τηλεφώνου και μείνετε στο κλειστό σπίτι για εβδομάδες. Παραιτηθείτε από τη δουλειά σας. Έχετε εκεί ότι πιο σημαντικό υπάρχει στη ζωή σας. Τον εαυτό σας. Τις σκέψεις σας. Όλα τα άλλα θα διαπιστώσετε πως δεν τα έχετε αληθινά ανάγκη.

Αν θέλετε πειραματιστείτε με την αυτοκτονία, μα μόνο για την εμπειρία.

Να γίνετε emo, ναι, αυτό θα ήταν μια λύση. Μαύρη μουσική, μαύρη διάθεση, σκουλαρίκια πολλά, σκισμένες φλέβες, ξαφνικές κρίσεις υστερίας, κλάματα και ουρλιαχτά, όλα αυτά είναι μέσα στο πνεύμα της απομόνωσης. Να ξέρετε μόνο πως οι emo έχουν μια πιθανότητα θανάτου 17% από ξυλοδαρμό τις μεταμεσονύκτιες ώρες από μεθυσμένους θαμώνες του Σφακιανάκη που θα θεωρήσουν αξιοθρήνητη εικόνα εσάς με χαρτοσακούλα στο κεφάλι και τατουάζ του Κοργιαλά στο γυμνό κορμί σας.

Διαβάστε, ακούστε, νιώστε τη ζωή. Βρείτε είδωλα, ανθρώπους σημαντικούς. Ανδρέας Ευαγγελόπουλος, Μίστερ Μπούτια, Σάκης Ρουβάς του Πειραιά, Καρλότα. Η ζωή είναι πολύ σημαντική. Μην τη χαραμίσετε.

* Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.

Βουλημικό πρελούδιο

Παρότι προσπάθησα αρκετά τις τελευταίες εβδομάδες, δεν κατάφερα να πιάσω την κορυφή του youtube, να ξεπεράσω σε views το leave britney alone με τα βιντεάκια μου υψηλής εικαστικής αξίας που συνοδεύονταν πάντοτε απο απαγγελία "ποιήματος".

Βεβαίως δίχασα αρκετά κοινό και κριτικούς. Δέχτηκα και εκθειαστικά σχόλια, έλαβα και mails που λέγανε τέτοιο φοβερό δημιούργημα όπως το "Κοπέρνικε" δεν ματαείδαμε, ενώ δεν ήταν λίγοι και αυτοί που μούτζωναν την οθόνη τους καθώς τα παρακολουθούσαν. Επίσης κάποιοι είπαν χαρακτηριστικά "Ανέβασες βίντεο ε? Τί ηταν? Δεν τα είδα". Και οι πιο δύσπιστοι βέβαια είχαν να λένε τα καλύτερα για την εκφραστικότητα της απαγγελίας του Καβαμάρωνος στο "Παράφρονες".

Διαπίστωσα λοιπόν πως δεν τραβάει η κουλτούρα και η ποίηση και θα προσπαθήσω με άλλους τρόπους να καταπλήξω τον πλανήτη. Η "πείνα" αυτό το βίντεο κραυγή για τον καταναλωτισμό και την ασιτία στον τρίτο κόσμο, πνίγηκε στην ανυποληψία. Αρα ας δοκιμάσω απο εδώ και μπρος κάτι διαφορετικό. Ίσως παίξω με την κιθάρα μου κάποιο εξάλεπτο σόλο ή κάνω κανένα μπρέικντανς ή πέσω απο καμια σκάλα ή βάλω κάποιο σκύλο να τραγουδάει.

Πιθανόν όλα αυτά βέβαια να ήταν πιο ενδιαφέρον να τα κάνει ο "Τρύφων ο Κοζάκος", ο τύπος με τη χαρτοσακούλα που έκανε την εμφάνιση του στο "Πυροβολισμοί στο Κολωνάκι". Θα δείξει.

Για την ώρα αποχαιρετώ τα βίντεο - ποιήματα με την επιτομή της γελοιότητας, το "Βουλημικό Πρελούδιο" που με μοναδικά ωμό τρόπο καυτηριάζει την ακόρεστη ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου να υπερβάλλει, επίμονα να ξεφτυλίζει τις ανάγκες του με μοναδικό όφελος την υποβάθμιση της ίδιας της φύσης του.

Η ανατίναξις του ΜΙΝΙΟΝ

Χαρακτήρες και ταγκς:

Ο αντιβασιλέας
Ο υπάλληλος γραφείου
Το μινιόν
Το χρυσόψαρο
Το παιδί της αυτού μεγαλειότητος
Ο αμήχανος πωλητής
Ένας πελάτης
Η χρυσή δισκοθήκη του Γιώργου Πολυχρονίου


Όλα ξεκίνησαν στην οικία του αντιβασιλέα της Ελλάδος όπου για επίσκεψη επαγγελματικού ενδιαφέροντος έκρουσε τον κώδωνα ο διευθυντής του πολυκαταστήματος ΜΙΝΙΟΝ. Ο αντιβασιλέας, βλέπετε, εργαζόταν από την οικία του..

Κατόπιν ολιγόλεπτης αναμονής κατά την οποία ο διευθυντής επεξεργάστηκε το πολυτελές σαλόνι κουνώντας με νευρικότητα το πόδι του, ο αντιβασιλέας ήταν έτοιμος να τον δεχτεί.

-Διευθυντής: Καλημέρα σας
-Αντιβασιλέας: Καλημέρα, με ποιόν έχω την τιμή να συνομιλώ παρακαλώ
-Διευθυντής: Είμαι ο διευθυντής του πολυκαταστήματος ΜΙΝΙΟΝ
-Αντιβασιλέας: Πολύ όμορφα

-παύση-

-Αντιβασιλέας: Ναι, συνεχίστε, συνεχίστε παρακαλώ, συνεχίστε..
-Διευθυντής: Ο λόγος της επισκέψεως μου, χμ, θέλω να πω.. σας είχα στείλει μια επιστολή την προηγούμενη εβδομάδα
-Αντιβασιλέας: Μάλιστα, την έλαβα... Τι έλεγε?
-Διευθυντής: Ξέρετε, χμ, έχουμε εγκαινιάσει προσφάτως ένα νέο παράρτημα στον 8ο όροφο του καταστήματος μας με κατοικίδια ζώα.
-Αντιβασιλέας: Ζώα είπατε!
-Διευθυντής: Μάλιστα, κατοικίδια ζώα, σκυλάκια, ψαράκια..
-Αντιβασιλέας: Και οι προδιαγραφές υγιεινής τηρούνται κανονικά? Επιτρέπεται να υπάρχουν ζώα ανάμεσα στα υπόλοιπα έιδη που εμπορεύεστε
-Διευθυντής: Βεβαίως, φυσικά, χμ, ξέρετε, είναι ξεχωριστό παράρτημα και οι άδειες είναι πλήρεις, δηλαδή εννοώ, χμ, τα χαρτιά μας είναι όλα στην εντέλεια, υπογεγραμμένα από..
-Αντιβασιλέας: Mα και τότε ποιος ο σκοπός να το συζητάμε περαιτέρω? Ευχαριστώ για την επίσκεψη! Αντιο σας.
-Διευθυντής: Όχι, σας παρακαλώ, χμ, ο λόγος της επισκέψεως μου είναι διαφορετικός.
-Αντιβασιλέας: Άλλος! Είπατε άλλος! Και γιατί συζητάμε για ζώα?
-Διευθυντής: Κοιτάξτε, στο νέο μας παράρτημα έχουμε πολλών ειδών κατοικίδια ζώα. Τα παιδιά λατρεύουν τα μικρα ζώα. Ελπίζαμε πως με τη βοήθεια σας, θα καταφέρναμε μια επίσκεψη του «παιδιού της αυτού μεγαλειότητος» στο κατάστημα μας. Θέλω να πω, χμ, θα μπορούσε να διαλέξει όποιο ζωο ήθελε, κατοικίδιο εννοώ, και να το πάρει ως δώρο από εμάς, για τα εγκαίνια ξέρετε, χμ, θέλω να πω.. δηλαδή το δώρο από εσάς θα είναι στην ουσία.. προς τον υιό.. θελω να πω..
-Αντιβασιλέας : Κατοικίδια λοιπόν! Τι υπέροχο δώρο για το παιδί της αυτού μεγαλειότητος! Θα πάρω τον μικρό ο ίδιος και θα είμαστε αύριο εκεί ακριβώς στις 12 το μεσημέρι!
-Διευθυντής: Υπέροχα, υπέροχα, χμ, ξέρετε θα ήταν καλό για εμάς να ενημερωθούν και οι εφημερίδες για την επίσκεψη. Εννοώ, χμ, ίσως κάποιος φωτογράφος να κάλυπτε την επίσκεψη, χμ, αν φυσικά, εννοώ, αν φυσικά θέλει και η αυτού μεγαλειότης.
-Αντιβασιλέας: Όπως τα λέτε αγαπητέ, στις 12 ακριβώς.

Την επόμενη μέρα στις 11 στο ΜΙΝΙΟΝ.

- Αντιβασιλέας: Χαίρετε
- Υπάλληλος γραφείου: Μισό λεπτό, δε βλέπετε πως έχουμε δουλειά κύριε
- Αντιβασιλέας: Μα τι λέτε! Με περιμένουν
- Υπάλληλος γραφείου: Τόσος κόσμος περιμένει κύριος
- Αντιβασιλέας: Μα, είμαι ο αντιβασιλέας των Ελλήνων

- παύση -

- Υπάλληλος γραφείου: Κύριε Αντιβασιλέα συγχωρέστε με δε σας αναγνώρισα, ο κόσμος πολύς, σας περιμέναμε αργότερα
-Ενας πελάτης: Τι θα γίνει με τον ιαγουάρο μου?
Υπάλληλος γραφείου: Μιιισσσσό λεπτό κύριε, προηγείται ο κύριος Αντιβασιλέας
-Αντιβασιλέας: Υπέροχα! Τι μας προτείνετε για το παιδί της αυτού μεγαλειότητας
-Υπάλληλος γραφείου: Μάλιστα, στο κατάστημα μας υπάρχουν ωραιότατα…. υπάρχουν πολλά…… ζώα?
Ξέρετε,……. έχουμε οπωσδήποτε ….....
και όπως βλέπετε πολλά μικρά ……........ και μεγαλύτερα όμως ....……. ζώα ……….... Που…….…
που…..... αυτά τα ζώα…....που…...

-παύση, κρύος υδρώτας –

-Υπάλληλος γραφείου: Θα σας μιλήσω ειλικρινά κύριε Αντιβασιλέα μου. Εγώ δεν καταλαβαίνω τι δουλειά κάνω ακριβώς εδώ. Εγώ είμαι υπάλληλος γραφείου, όχι αμήχανος πωλητής. Εσάς θα έπρεπε να σας μιλάει τώρα ο αμήχανος πωλητής. Εγώ θα έπρεπε να έχω εμφανιστεί πολύ αργότερα, στην έκρηξη του πολυκαταστήματος ΜΙΝΙΟΝ. Ελπίζω να με καταλαβαίνετε μεγαλειότατε!
-Αντιβασιλέας: Μα τέλος πάντων αυτά τα προβλήματα πρέπει να διευθετηθούν σύντομα

-Φλύαρος πωλητής: Καλημέρα σας! Πως είστε κύριε Αντιβασιλέα! Μεγάλη τιμή μας να σας έχουμε σήμερα στο πολυκατάστημα μας! Φυσικά σας περιμέναμε νωρίτερα, όμως πάντοτε θα έιμαστε διαθέσιμοι να σας εξυπηρετήσουμε και να καλύψουμε πλήρως τις ανάγκες σας σε κατοικίδια ζώα! Το κατάστημα μας, στα πρότυπα των διεθνών pet shops όπως ονομάζονται, διαθέτει ποικιλία μικρών ζώων, που είναι κατάλληλα για να ζουν σε οικίες, να παρέχουν το αίσθημα της συντροφικότητας στους ιδιοκτήτες τους. Επίσης έχουμε ότι μπορεί να χρειαστεί ένα μικρό ζωάκι και πολλά είδη που θα κάνουν την σχέση ζώου –ιδιοκτήτη πιο στενή, όπως μπισκότα για σκύλους σε σχήμα κόκκαλου ή όμορφα περιδέραια για γάτες ή πολύχρωμα φουσκωτά ομοιώματα παπαγάλων, σε μεγάλες διαστάσεις για ιδία χρήση.
-Αντιβασιλέας: Μικρέ, τι σου αρέσει! Ότι θέλεις είναι δικό σου
-Το παιδί της αυτού μεγαλειότητος: Θέλω σκύλο.
-Ενας πελάτης: Συγγνώμη, περιμένω έναν ιαγουάρο.
-Φλύαρος πωλητής: Αμέσως κύριε, αν περιμένετε δυο λεπτά θα σας φέρουν τον ιαγουάρο σας από την αποθήκη, ..στο θέμα μας κύριε Αντιβασιλέα. Πιστεύω πως σε μια βασιλική οικογένεια ταιριάζει κάτι μεγάλο, κάτι επιβλητικό, κάτι εντυπωσιακό, θα πρότεινα στο παιδί της αυτού μεγαλειότητος, που τόσο χαριτωμένο είναι, και τόσο λατρεύει τους σκύλους, ένα μολοσσό, .. να είναι αυτοί οι τεράστιοι σκύλοι εκει, μάλιστα είναι ιδανικό ζώο για παιχνίδια και θα εντυπωσιάσετε φυσικά όποιον το αντικρύζει.
-Αντιβασιλέας: Μια ερώτησις. Τι είναι τα «χρυσόψαρα» που αναγράφετε πίσω εκεί
-Φλύαρος πωλητής: Τα χρυσόψαρα, ονομάζονται έτσι για το χρώμα τους που ομοιάζει με χρυσό και είναι μικρά ψάρια που τοποθετούνται σε μικρή γυάλα, μόνα τους ή και με άλλα ψαράκια. Υπέροχος πραγματικά σκύλος είναι και ο Αγίου Βερνάρδου, να, τον βλέπετε εκεί που έχει ένα βαρελάκι στο λαιμό του.. Αυτός λοιπόν ο σκύλος…
-Αντιβασιλέας: Χρυσά ψάρια λοιπόν ε… Εντυπωσιακό μικρε ε ?
-Φλύαρος πωλητής: Χρυσά στο χρώμα μάλιστα, παρόλαυτα ψάρια με μικρή εκτιμώμενη διάρκεια ζωής, ας μεινουμε στους σκύλους έτσι?
-Το παιδί της αυτού μεγαλειότητος: Ναι, θα ήθελα ένα σκύλο.
-Αντιβασιλέας: Θα πάρουμε χρυσόψαρα. Πόσα πιστεύετε μπορείτε να μας δώσετε? Ο διευθυντής σας ξέρετε, μας είπε μπορούμε να πάρουμε ότι θέλουμε δωρεάν. Θέλουμε χρυσά ψάρια λοιπον. Πόσα?
- Φλύαρος πωλητής: Είστε βέβαιος δηλαδή πως επιθυμείτε χρυσόψαρα?
-Αντιβασιλέας: Πόσα? Νουμερο!
-Φλύαρος πωλητής: Όπως βλέπω με πρόχειρο υπολογισμό έχουμε κάπου στα 60 αυτή τη στιγμή, από την αποθήκη μάλλον μπορούμε να βρούμε άλλα 200? Κάπου εκεί..
-Αντιβασιλέας: Πολύ ομορφα. Άκου. Πάμε λιγο πιο κει… Χμ, λοιπόν. Βάλε μας σε ένα από αυτά τα γυάλινα..
-Φλύαρος πωλητής: Τη γυάλα λετε
-Αντιβασιλέας: Ναι, μπραβο. Βάλτε σε μια γυάλα 2 χρυσά ψαρια, θα τα πάρουμε τώρα με τον μικρό, και τα υπόλοιπα κάντε μια αποστολή και μεσα στη βδομάδα, πρωινές ώρες κατά προτίμηση ας παραδωθούν στην οικία μου. Γνωρίζει ο διευθυντής σας
-Φλύαρος πωλητής: Πείτε αγαπητέ, πως έχει ήδη γίνει.
-Ένας πελάτης: Ο ιαγουάρος που περιμένω τι γίνεται
-Φλύαρος πωλητής: Αμέσως κύριε.


Αυτή ήταν η σύντομη ιστορία αγοράς χρυσόψαρου από τον Αντιβασιλεά για λογαριασμό του γιού της Αυτού Μεγαλειότητος. Κάποιοι θέλουν να τη συνδέουν με την ανατίναξη του ΜΙΝΙΟΝ, λίγες ημέρες αργότερα, παρόλαυτα τα στοιχεία από τις έρευνες ως τώρα δε συνδέουν τα δύο γεγονότα. Για την ανατίναξη του ΜΙΝΙΟΝ συνελήφθη ένας υπάλληλος γραφείου και ανακρίνεται. Στην οικία του βρέθηκε ολόκληρη η χρυσή δισκοθήκη του Γιώργου Πολυχρονίου.

Δημοπρασία για περίφημα έργα

Λατρεύω την τελευταία δουλειά μου, μονολογούσε η Σάρα όποτε έβρισκε την ευκαιρία. Όποτε δηλαδή ήθελε να εντυπωσιάσει τους συνομιλητές της επιδεικνύοντας την επιτυχημένη καριέρα της και τις συναναστροφές της με το εγχώριο τζετ σετ.

«Είναι τόσο υπέροχο να βρίσκεσαι καθημερινά σε δημοπρασίες και να βλέπεις τόσο όμορφα έργα τέχνης, να γνωρίζεις τόσους ενδιαφέροντες ανθρώπους..». Έτσι ξεκινούσε πάντοτε ο μονόλογος της. Λίγοι κατάφερναν να τον ακούσουν ως το τέλος. Οι πολλοί γνέφανε συγκαταβατικά περιμένοντας την ευκαιρία να αρχίσουν να ευλογούν τα δικά τους επιτεύγματα. Ελάχιστοι γενικά ενδιαφέρονται να ακούνε για τις επιτυχίες των άλλων, προτιμούν τις πανωλεθρίες τους.

Εκείνη την Τετάρτη ήταν κατάκοπη. Έφτασε καθυστερημένα στην αίθουσα δημοπρασιών, μετά από ταξίδι πολλών ωρών με το τρένο. Εμφανώς ταλαιπωρημένη, τρέχοντας από τη μία δημοπρασία στην άλλη και εκνευρισμένη που η γραμματέας του κυρίου Λάρι δεν είχε το στοιχειώδες συναδελφικό τακτ να της κλείσει αεροπλάνο κι όχι τρένο. Κατά βάθος χαιρόταν αφού από κάτι τέτοιες λεπτομέρειες επιβεβαίωνε την υποψία της πως όλες οι υπόλοιπες γραμματείς του κυρίου Λάρι τη ζήλευαν και τη μισούσαν. Προφανώς επειδή καμιά τους δεν κατάφερε να αναπτύξει τόσο καλή σχέση μαζί του, σε καμιά άλλη ποτέ δεν είχε δείξει τέτοια τυφλή εμπιστοσύνη όσο σε αυτή. Είχε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στο γούστο της που της είχε δώσει το ελεύθερο να χτυπάει όποιο έργο τέχνης θέλει, σε οποιαδήποτε τιμή κρίνει λογική.

Θέλησε να δώσει το στίγμα της μπαίνοντας στην αίθουσα, βήχοντας και παραπατώντας χαριτωμένα καθώς ταυτόχρονα τίναζε το παλτό της ώστε να καταφέρει να τραβήξει την προσοχή. Ήθελε να γνωρίζουν πως ήρθε, πως ήτανε εκεί για να αποκτήσει όλα όσα ήθελε ο κύριος Λάρι. Όλα όσα έκρινε αυτή πως θα ήθελε ο κύριος Λάρι.

Φυσικά δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει πως πολλοί δέχτηκαν την άφιξη της με χαρά. Ίσως και με ανακούφιση αφού δεν τους είχε συνηθίσει σε καθυστερημένες αφίξεις. Ο συλλέκτης Πάτρικ Τζονσον κοίταξε με νόημα τον εκπρόσωπο του οίκου Τζερεμι Λίτλ. Η απόλυτα προβλέψιμη Σάρα που πλειοδοτεί ανελέητα και χτυπάει μέχρι τέλους τα έργα που θέλει, είναι εκλεκτός θαμώνας για τους οίκους, που με τη βοήθεια μερικών συλλεκτών ακόμα μπορουν να ανεβάσουν τις τιμές. Με το αζημίωτο φυσικά.

Αφού χαιρέτισε αρκετούς γνωστούς, πήρε τη θέση της και καθώς έκατσε, ένιωσε το κορμί της να πονά από κούραση. Ζήτησε ένα ζεστό τσάι, είχε μια δύσκολη αποστολή και ήθελε κάτι ζεστό να την ηρεμήσει. Ανακουφίστηκε ξανά με τη σκέψη πως έχει πολύ καλο μισθό και πως κάνει κάτι που την ευχαριστεί. Μαθαίνει για την τέχνη και γνωρίζει σπουδαίους ανθρώπους. Κοίταξε τριγύρω της. Η εικόνα δυστυχώς δεν την επιβεβαίωσε. Κάτι κουρασμένοι τύποι, αρκετοί υπερήλικες και η αίθουσα γεμάτη από πρωτάρηδες των δημοπρασιών. Είχε μάθει να τους αναγνωρίζει αυτούς από το ενθουσιώδες βλέμμα τους και το αμφιβόλου γούστου ντύσιμο τους.

Επόμενο έργο, ενα γυμνό του Πάσχαλιτς, υδατογραφία με νερομπογιά. Ότι πρέπει για την κρεβατοκάμαρα του κυρίου Λάρι. Η Σάρα έκανε πρώτη προσφορά, έτσι θα εξασφάλιζε ένα ποσοστό έκπτωσης εφόσον τελικά πλειοδοτούσε. Και ήταν αποφασισμένη να πλειοδοτήσει. Και άρχισε το παιχνίδι με τους συλλέκτες, αρκετοί σταμάτησαν χαμηλά, ο Πάτρικ Τζόνσον όμως συνέχισε και έφτασε την τιμή όσο ψηλά είχαν υπολογίσει. Η Σάρα ξαναχτύπησε και ο Πάσχαλιτς έγινε δικός της. Τον φαντάστηκε πάνω από το κρεβάτι του κυρίου Λάρι. Εκεί πάνω θα πέταγε με βία την νεαρή σύζυγο του Τζούλι και θα της έκανε έρωτα. Ένα ρίγος της διαπέρασε το κορμί. Ζήτησε να της φέρουν λίγο τσάι ακόμα.

Η Σάρα δεν αισθανόταν καλά. Χτυπούσε και χτυπούσε τα έργα και κάθε τόσο μπροστά στα μάτια της εμφανίζονταν γυμνοί ο Λάρι και η Τζούλι να χαϊδεύονται, να ξεσκίζονται υπο το βλέμμα του Πάσχαλιτς, να πνίγονται μέχρι το λαιμό με χαρτονομίσματα. Και να χτυπάει συνέχεια, να χτυπάει κι ο Πάτρικ και να πλειοδοτεί αυτή και να εμφανίζονται αναπάντεχα γραπτές προσφορές από την έδρα, να την κυκλώνουν ύποπτα συνωμοτικά βλέμματα. Λίγο πριν λιποθυμήσει σα να είδε μπροστά της το Λάρι γυμνό να αυνανίζεται μπροστά της και το γέρικο κορμί του της προκάλεσε μια αναγούλα.

- - - - - - - - - - -

-Κύριε Λίτλ, η δεσποινίς συνήλθε, ελάτε γρήγορα.
-Ευχαριστώ νοσοκόμα. Δεσποινίς Σάρα είστε καλά, χρειάζεστε κάτι.
-Είμαι καλά, η δημοπρασία..
-Δεσποινίς Σάρα, λιποθυμήσατε και σας προσφέραμε λίγη ξεκούραση. Η δημοπρασία έληξε, μην ανησυχείτε ο γιατρός ..
-Έληξε η δημοπρασία? Εγώ..
-Ηρεμήστε δεσποινίς Σάρα. Ο κύριος Λάρι έχει ειδοποιηθεί και μας είπε να σας κλείσουμε ένα δωμάτιο σε κοντινό ξενοδοχέιο να μείνετε απόψε. Στην αυριανή δημοπρασία θα στείλει την Μάριον Κέριγκ.
-Όχι δεν είναι δυνατόν, ο κύριος Λάρι δε θα έστελνε τη Μάριον, ο κύριος Λάρι δεν την εμπιστεύεται, ο κύριος…

.. έλεγε σαστισμένη η Σάρα όμως όποτε ανέφερε το όνομα Λάρι, ένα παράξενο ανακάτεμα στο στομάχι την ανάγκαζε να σταματάει.

Και τι απέγινε η ελαιογραφία του Πάσχαλιτς, πρόλαβα να την αγοράσω ρωτούσε η Σάρα. Την αγοράσατε σε πολύ καλή τιμή δεσποινίς Σάρα μην ανησυχείτε της απαντούσε φορώντας ένα αμφιλεγόμενο χαμόγελο ο κύριος Λίτλ. Και το πορτραίτο του Σαμέζ? Όχι, δυστυχώς είχατε φύγει από την αίθουσα όταν πωλήθηκε, της είπε με γλυκό τόνο ο κύριος Λιτλ.

-Πωλήθηκε? Τι κρίμα. Το πορτραίρο του Σαμέζ ήταν αυτό που θέλαμε περισσότερο. Ποιος το πήρε κύριε Λίτλ?
-Το αγόρασε η νεαρή Ματίλντ Τζόουνς για λογαριασμό του κυρίου Γδέλιτς.
-Τι κρίμα. Το ήθελε τόσο πολύ ο κύριος Λάρι..

Μια ξαφνική αδιαθεσία της Σάρα διέκοψε ξανά την κουβέντα τους.

Λίγη ώρα μετά, την ειδοποίησαν πως είχε φτάσει το ταξί της. Φόρεσε το παλτό της και διέσχισε την άδεια αίθουσα δημοπρασιών για να πάει στην έξοδο. Έξω είχε αρχίσει και έβρεχε και κάτω από τεράστιες ομπρέλες η Σάρα είδε μια παρέα από γνωστές φυσιογνωμίες. Συλλέκτες είχαν κυκλώσει τη δεσποινίς Ματίλντ κι αυτή τους μιλούσε γεμάτη ενθουσιασμό. Λίγο πριν μπει στο ταξί, η Σάρα την άκουσε να φωνάζει σχεδόν «πόσο ιδιαίτερο είναι αυτό το επάγγελμα και πόσο χαίρεται που ζει καθημερινά την τέχνη και τους ανθρώπους της».

Έκλεισε την πόρτα του ταξί και έκλεισε το θόρυβο έξω.

Πυροβολισμοί στο Da Capo

Τουφεκίζοντας αναπάντεχα ενα συνηθισμένο απόγευμα..

Αθήνα. Νοέμβριος 2007

Το άτομο φορούσε μπεζ χοντρό μπουφάν παρότι η μέρα ήταν σχετικά ζεστή και ήταν ακόμα μεσημέρι. Θέλω να πω, ο ήλιος ήταν ψηλά, οι περισσότεροι περαστικοί είχαν βγάλει τα παλτά τους και τα κρατούσαν στα χέρια. Αυτός ντυμένος έτσι υπερβολικά μου τράβηξε την προσοχή. Είχε κι ένα περίεργο ένοχο βλέμμα.

Θα είχα σταματήσει να τον παρατηρώ αν δεν συνέχιζε την παράξενη συμπεριφορά του. Γύρισε απότομα κοίταξε τριγύρω του και προχώρησε προς το ATM της τράπεζας. Εκεί έχωσε το χέρι του μέσα στην τσάντα του κι έβγαλε μια εφημερίδα την οποία άφησε πάνω στο πλαίσιο με τα νούμερα. Κατάφερα να δω τον τίτλο της. «Χριστιανισμός»

Ήταν σαφές. Ο επόμενος που θα πήγαινε στην Αγροτική για ανάληψη θα αντίκρυζε για 2” τον Χριστιανισμό. Πιθανότατα θα παραμέριζε την εφημερίδα, ίσως να διάβαζε τους τίτλους του εξώφυλλου, ποιός ξέρει, μπορεί και να την έπαιρνε και να την ξεφύλλιζε.

Επανέλαβε αυτό το τρομαγμένο σκανάρισμα του χώρου για ματιές που τον ακολουθούσαν. Εμένα δε μπορούσε να με δει, ήμουν στο σταθμευμένο αυτοκίνητο. Προχώρησε περίπου 30 μέτρα, πιο ανάλαφρος πριν αρχίσει να επαναλαμβάνει τις ίδιες κινήσεις. Πρόσεξα πως πλησίαζε στο ΑΤΜ της Alpha Bank. Τα ίδια κι εκεί. Ο Χριστιανισμός θα κέρδιζε την προσοχή μερικών ακόμα. Δεν είχα ποτέ παρατηρήσει πόσες τράπεζες μαζεμένες υπήρχαν στην πλατεία. Κατάλαβα τί έκανε.

Δεν κατάλαβα όμως γιατί το έκανε. Γιατί ιδίως στα ΑΤΜ? Ο Χριστιανισμός νιώθει την ανάγκη να απευθυνθεί σε ανθρώπους που πάνε να τραβήξουν χρήμα? Οφείλει να σου χτυπάει ένα καμπανάκι πριν πιάσεις στα χέρια σου λεφτά, πριν λερώσεις τη μέρα σου με τα χαρτονομίσματα του διαόλου? Έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής μας? Στο κάτω κάτω γιατί στα ΑΤΜ? Ατνιπροσωπεύουν κάτι πέρα απο την ταχύτητα της συναλλαγής? Θα ήμασταν το ίδιο καταναλωτές, το ίδιο σπάταλοι και χωρίς αυτά. Είναι κάποια οργάνωση που έχει αναθέσει σε αυτόν τον τύπο να αφήνει το «Χριστιανισμό» πάνω στα ΑΤΜ? Είναι πολλοί απο αυτούς μέσα στην πόλη μας? Περνάνε δίπλα μας καθώς τρέχουμε βιαστικά να προλάβουμε το λεωφορείο? Ή μήπως είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια αυτού του βαριά ντυμένου άντρα να αλλάξει με τον τρόπο του τον κόσμο. Όπως αυτός το αντιλαμβάνεται τέλος πάντων.

Οι σκέψεις μου με είχαν παρασύρει και τον είχα χάσει απο τα μάτια μου. Ήταν ακριβώς η ώρα που έβγαινε ο συνεταιρος μου τρέχοντας απο την Τράπεζα Πίστεως. Έβαλα μπρος το αυτοκίνητο, πήρα την καραμπίνα που είχα στα πόδια μου και άρχισα να πυροβολάω στον αέρα. Σε μερικά λεπτά είχαμε απομακρυνθεί. Μου είπε να βάλω μέσα την καραμπίνα και να σταματήσω να ρίχνω. Για όνομα του Θεού, του είπα. Προσέχω, δε ρίχνω στον κόσμο.

Οχάιο. Νοέμβριος 2007

Πολύ σκατένια μέρα η σημερινή. Είμαι όλο το απόγευμα βάρδια στο ταμείο, η τηλεόραση χαλασμένη τριτη μέρα συνεχόμενη και οι ίδιες φάτσες να έρχονται να ζητάνε τα ίδια πράγματα. Κάποιες ώρες σκέφτομαι πως η ρουτίνα είναι που μας κάνει τόσο αδιάφορους για όλα. Κάθε μέρα οι ίδιες σκατένιες φάτσες να αγοράζουν τα ίδια ηλίθια πράγματα και μετά να πρέπει εγώ να το ξεπερνάω όλο αυτό το μαρτύριο της δουλειάς και να ενδιαφέρομαι για τον κόσμο γύρω μου? Χέστους! Για μένα που δουλεύω με τις ώρες στη σκατένια δουλειά ποιος ενδιαφέρεται?

Είμαι βάρδια όλο το απόγευμα, σχολάω κι ο Μάικ ο επόμενος στην αντλία έχει αργήσει πάλι το πρεζάκι και βγαίνω για λίγο να τον αντικαταστήσω. Και μετά γίνεται αυτή η χοντρή μαλακία που σας λέω. Βάζω πετρέλαιο στο στέισον, ο πελάτης έιναι μέσα στην καμπίνα και το βλέπω μόνο εγώ. Του φωνάζω να βγει να το δει, αλλά αυτός ο γέρος λέει τρελάθηκες, ποιό φάντασμα. Εγώ όμως το βλέπω, είναι σα μπλε έντονο αέριο που κουνιέται δεξιά αριστερά. Είναι φάντασμα γαμώτη. Και μετά σταματάει και μένει πάνω μου. Σα να με κοιτάει, σα να περιμένει κάτι απο μένα. Σα να μου ζητάει. Εκείνη τη στιγμή, ειλικρινά μιλάω, ένιωσα σα να ήταν ενα θεϊκό σημάδι. Σα να ήθελε ο Θεός να μου πει κάτι. Ή δε ξέρω σαν κάποιος απο το παρελθόν να θέλει να μου δώσει κάποιο σημάδι.

Έτρεξα μέσα και πήγαμε με τα παιδιά στο δωμάτιο με την οθόνη ελέγχου. Δε με πίστευαν όμως όταν είδαν το βίντεο με το μπλε αέριο, το φάντασμα να περιμένει πάνω μου, να κουνιέται δεξιά αριστερά, τότε όλοι καταλάβαμε πως κάτι μοναδικό συνέβη εκεί έξω.

Κάποιος έιπε πως παλιά υπήρχε ινδιάνικο νεκροταφείο στην περιοχή του βενζινάδικου, άλλος οτι έτσι, σε αυτή τη μορφή έρχονται οι άγγελοι. Εγώ ξέρω, πως τώρα που είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου και κάνω την προσευχή μου, είτε θεός ήταν είτε διάολος είτε κάποια ψυχή που ψάχνει λύτρωση, απο δω και πέρα θα σταματήσω να αδιαφορώ για τα πράγματα τριγύρω μου. Θα δίνω περισσότερη προσοχή.

Έτσι κι αλλιώς, έχουμε μόνο μια σκατένια ζωή.

Ευ ζειν για παράφρονες 5. Ανατινάξεις: Βαρελάκια ή Παύλος Παπαδημητρίου

Για βαρελάκια σκύλων Αγ. Βερνάρδου πατήστε εδώ

Είναι μικρές οι προσωπικές στιγμές που κάνουν τη ζωή μας ξεχωριστή, μικρές οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, μικρά πραγματάκια είναι ικανά για να μας εκνευρίσουν και να μας χαλάσουν τη διάθεση και είναι μικρή η ποσότητα ΤΝΤ που χρειαζόμαστε για να τα ανατινάξουμε.

Οι αναίτιες ανατινάξεις είναι πολύ συνηθισμένη διασκέδαση για τους παράφρονες. Πολύ συχνά ακούμε να ανατινάζονται διακοσμητικοί νάνοι σε κήπους εξοχικών, τροχονόμοι σε κομβικές διασταυρώσεις της Αθήνας, βαλσαμωμένα ζώα με παγιδευμένους χαβλιόδοντες, καρτ ποστάλ με σάτυρους σε περίπτερα, ενώ αίσθηση στον ανερχόμενο χώρο των μπλόγκερς έκανε και η πρόσφατη ανατίναξη του Πρέζα TV. Η ανατίναξη κονσέρβας στα χέρια της νοικοκυράς είναι παρωχημένη και δεν προτείνεται από το ευ ζειν για παράφρονες.

Ανατίναξη Παύλου Παπαδημητρίου

Για χρόνια το βραδινό άκουσμα της μουσικής των τίτλων της Αθλητικής Κυριακής λειτουργεί ως ένα προειδοποιητικό ξυπνητήρι λίγες ώρες πριν την επιστροφή στις δουλειές και τα σχολεία. Σημαίνει την ώρα που πρέπει να ξεκινήσεις να διαβάζεις για το τεστ ή να ετοιμάζεις χαριτωμένες ατάκες για να απαντήσεις στα μπινελίκια του διευθυντή. Χαρακτηριστικό είναι πως μερικοί αφελείς που χρησιμοποίησαν τη μελωδία αυτή ως ringtone στο κινητό τους, το είδαν να ανατινάζεται μόνο του με το πρώτο χτύπημα.

Φανταστείτε πόσο υπέροχο θα ήταν στα πρώτα λεπτά κιόλας της Αθλητικής Κυριακής, με το που τελειώνει η Αννα Καραμανλή με τα αποτελέσματα, τις βαθμολογίες και τους σκόρερς και παίρνει το λόγο ο Παύλος Παπαδημητρίου και ξεκινάει να γκαζώνει στην ομιλία, εκείνη τη στιγμή γουρλώνοντας τα μάτια με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο, ανατινάζεται ξαφνικά δημιουργώντας αμηχανία στους συμπαρουσιαστές του.

Εναλλακτικές μέθοδοι ανατίναξης παύλου παπαδημητρίου
Α. Χρησιμοποίηση σωσία
Με ειδικό εφέ καπνού και τέλειο συγχρονισμό κινήσεων ο Παύλος θα εξαφανιστεί με αστραπιαίες κινήσεις και στη θέση του θα μπει αλγερινός σωσίας του που θα πάρει φωτιά και θα τρέχει μέσα στο στούντιο. Ο σωσίας θα πρέπει να είναι φιμωμένος με μονωτική ταινία στο χρώμα του δέρματος και ο Παύλος Παπαδημητρίου θα πρέπει να αποσυρθεί από τη δημοσιότητα για πάνω από 3 μήνες.

Β.Τhe insider
Για την ανατίναξη του παύλου παπαδημητρίου θα χρησιμοποιηθεί άνθρωπος από μέσα από την παραγωγή ζωσμένος με εκρηκτικά. Πιθανότατα το ρόλο αυτό θα αναλάβει ο Χρήστος Κωστής, η ύπαρξη του οποίου στη ζωή κρίνεται αναίτια. Την ώρα λοιπόν που όλοι θα κοιτάνε αν ήταν πέναλτι το χέρι του Τζιμπούρ, ο Κωστής με ένα συνεχές ουρλιαχτό θα σκορπίσει το θάνατο πέφτωντας πάνω στον Παύλο.

Γ. Πραγματική ανατίναξη
Η συγκατάβαση του Αντώνη Κατσαρού κρίνεται απαραίτητη. Την κρίσιμη στιγμη που ο Παύλος θα κάνει ερωτήσεις στους καλεσμένους ο Κατσαρός θα πατάει το κουμπί Α του ηλεκτροσόκ κάνοντας τον Παύλο να κουνάει το κεφάλι πάνω κάτω και επαναλαμβάνοντας «ωραίο γκολ ε?, ωραίο γκολ ε?, ωραίο γκολ ε?ε? ε? ε? ε?». Αφού γίνει αυτό 3-4 φορές προσφέροντας γέλιο στους τηλεθεατές, ο Κατσαρός πατάει το κουμπί Β. ανατίναξης του Παύλου. Καλύτερο timing κρίνεται όταν αρχίσει η συζήτηση για το χρώμα γραβάτας του καθηγητή διαιτησίας Βαρούχα. Σε περίπτωση αποτυχίας του πλάνου, το κουμπί Γ θα προσφέρει την σίγουρη κλασική λύση ρίψης βάρους 10 τόνων στην Άννα Καραμανλή.

Δ. Το απόλυτο
Παγίδευση όλου του στούντιο με τεράστια ποσότητα εκρηκτικών και εκπυρσοκρότηση με ένα απλό πάτημα του κουμπιού 2 στο τηλεκοντρόλ σε οποιαδήποτε στιγμή της βραδιάς κρίνει απαραίτητο ο παράφρων.

Δυσκολίες.
Η μοναδικότητα του Παύλου Παπαδημητρίου δημιουργεί φοβερό ανταγωνισμό ανάμεσα στους παράφρονες καθώς μόνο ΕΝΑΣ εκλεκτός μπορεί να έχει τη χαρά να πραγματοποιήσει την ανατίναξη. Αυτό και μόνο το γεγονός ανεβάζει τις πιθανότητες θανάτου κατά την ανατίναξη στο 64% με κυριότερους κινδύνους
-τη δολιοφθορά στα κονιάματα ΤΝΤ από άλλο παράφρονα με αποτέλεσμα αυτό-ανάφλεξη
-την επίθεση από σκύλους φρουρούς στο προαύλιο της ΕΡΤ στην Αγ. Παρασκευή
-το λιντσάρισμα από το σκληροπυρηνικό φαν κλαμπ του παρουσιαστή.

Προειδοποίηση
Το Ευ Ζειν για παράφρονες σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζει την ανατίναξη του ποδοσφαιριστή Γιάννη Παπαδημητρίου της Ξάνθης ή του συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Ευ ζειν για παράφρονες 4. Extreme Sports: Τεμαχισμός σκύλων ή εκταφή νεκρών για ίδια χρήση

Για τεμαχισμό σκύλων πατήστε εδώ.

Εκταφή νεκρών για ίδια χρήση (ρε πούστη μου πάλι το δύσκολο θέμα πήρα)

Πολλά πράγματα πάνε στραβά τελευταία στην κοινωνία μας. Σημειώνω πως την τελευταία εβδομάδα κοντά στον τόπο διαμονής μου ανατινάξανε ένα περίπτερο με τον περιπτερά μέσα, γαζώσανε με ημι-αυτόματα έναν τηλεφωνικό θάλαμο, διακορεύσανε τον συμπαθή πλανόδιο πωλητή χαβλιόδοντων.


Μερικές χρήσιμες πληροφορίες για αρχή

- Η εκταφή είναι η ακριβώς αντίστροφη διαδικασίας της ταφής
- Στα ελληνικά νεκροταφεία των μεγάλων πόλεων η ασεβής πράξη της εκταφής νομιμοποιείται στα 3 χρόνια
- Το ανθρώπινο σώμα σε αυτό το χρονολογικό σημείο ( ίσως) έχει λιώσει και έχουν απομείνει μόνο τα κόκκαλα. Είμαστε όλοι κόκκαλα και κρέας, διάολε!
- Το μεγαλύτερο ποσοστό εκταφών και βανδαλισμών σε τάφους πραγματοποιείται από οπαδούς της καύσης νεκρών καθότι πιστεύουν πως έτσι θα ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για τους κίνδυνους που διατρέχουν οι νεκροί μέσα σε ένα τάφο.

Οι κίνδυνοι αυτοί δεν είναι λίγοι.
1.Γραφικοί συγγενείς.

Η Άντζελα Δημητρίου πχ είπε πως έβαλε ένα τσιγάρο στον τάφο του αδερφού της κι αυτός το τράβηξε μέχρι να πιάσει φίλτρο.

Η Μαρία Ιωαννίδου πηγαίνει στον τάφο του Φρέντι Γερμανού και του διαβάζει.

Πολλές γραφικές γριές όταν φυσάει και τρίζει το τζαμάκι του τάφου θεωρούν πως δεν έφταιγε ο αέρας αλλά ο νεκρός που ήθελε να τους πει πως δεν τον πειράζει να πουλήσουν το οικόπεδο ή να χαρίσουν στον αλβανό εργάτη τη στολή του ’40.

2. Το νέφτι του παπά

Δεν είναι λίγες φορές που ο παπας μεταφέροντας νέφτι για ίδια χρήση, σκοντάφτει αδικαιολόγητα και του πέφτει σε τάφο. Έτσι το νέφτι ποτίζει στο χώμα με βλαβερές συνέπειες για το νεκρό.

3. Σκύλοι

Πολλοί πεινασμένοι σκύλοι, χορτασμένοι όμως από την αδιαφορία και την απονία των ανθρώπων καταφεύγουν σε νεκροταφεία και σκάβοντας με νύχια και δόντια φτάνουν στα κόκκαλα των νεκρών. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τους τεμαχίζουμε κιολας.

4. Κακής ποιότητας κονιάματα

Τα παλαιά τύπου κονιάματα έχουν ως αποτέλεσμα τάφους κακής κατασκευής που καταρρέουν με τον πρώτο καταστροφικό τυφώνα.

Η εκταφή νεκρών για ίδια χρήση ως ιδανικό εξτρίμ σπορτ.

Το ζητούμενο στα εξτρίμ σπορτς είναι να νιώσεις την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο, να κάνεις κάτι που οι άλλοι δεν τολμούν, που οι άλλοι δε μπορούν, που σε κάνει να καρδιοχτυπάς, που σε αφήνει μετά όχι απαραίτητα αρτιμελή, όμως με ένα αίσθημα μοναδικότητας, με μια έκφραση αρρωστημένης ευτυχίας.

Πολλοί αντιδρούν, άλλοι τα αναζητάνε. Κάποιοι λένε γιατί να μην κάτσω σπίτι να δω τηλεόραση και να τρέχω στα βουνά να πηδάω από λόφους, να πέφτω από αεροπλάνα, να υποβάλλω τον εαυτό μου σε τέτοια καταπόνηση. Είναι ζήτημα τρόπου ζωής.

Παρόλαυτα φτάνουμε σε κορεσμό των ανθρώπινων απολαύσεων. Όλα έγιναν από κάποιους άλλους, όλα τα είπαν άλλοι πριν από εμάς, όλα τα δικά μας πρωτόγνωρα είναι τα υπολείματα κάποιων άλλων πιο έμπειρων. Ο πλανήτης καταστρέφεται, δεν απομένει χρόνος, δεν υπάρχει τόπος για συναισθηματισμούς.
Τα extreme sports της νέας εποχής είναι στυγνά και ανελέητα.

Προσοχή. Εδώ δε μιλάμε για τυχαίους βανδαλισμούς, όπου έφηβοι φορούν χάρτινες σακούλες μανάβη στο κεφάλι και τρέχουν στα νεκροταφεία, γελάνε και σπάνε τάφους. Αυτά είναι ανωριμότητες, που οκ, τα κάναμε κι εμείς, αλλά οι εποχές αυτές περάσανε νομίζω για όλους μας ανεπιστρεπτί.

Ο παράφρων εκταφέας τα κάνει όλα με απόλυτη σιωπή και αφοσίωση. Μια θορυβώδης και πληθωρική εκταφή σε κεντρικό νεκροταφείο θα προκαλέσει το κοινό αίσθημα. Γιαυτό επιλέγετε ήσυχα επαρχιακά νεκροταφεία ή ιδιωτικούς τάφους σε αυλές σπιτιών.

Αν έχετε αθόρυβο τρυπάνι laser, μια εγκάρσια τομή στο μάρμαρο μήκους 40 εκατοστών θα είναι αρκετή για να προχωρήσετε. Αν επιθυμείτε να αυξήσετε τον κίνδυνο να σας ανακαλύψουν, χρησιμοποιείστε ματσακόνι, σφυρί και σκαλιστήρι. Το κάθε χτύπημα στο μάρμαρο θα πρέπει να συγχρονιστεί και να επισκιάζεται από το κρώξιμο της κουκουβάγιας, δηλαδή ένα χτύπημα ανα λεπτό περίπου. Αν στην περιοχή δεν υπάρχει τακτική κουκουβάγια, η διαδικασία ίσως διαρκέσει και ένα μήνα. Ένα πριόνι θα σας βοηθήσει να δουλέψετε το ξύλο και φυσικά θα χρειαστείτε και ανθεκτικό σάκο μεταφοράς.

Η πιθανότητα θανάτου από φάρσες από επιτήδειους στο νεκροταφείο ή από μόλυνση στην επαφή με τα κόκκαλα αγγίζει το 14%. Αυτή ελαχιστοποιείται με μια σειρά από εμβόλια και παρακολούθηση πολλών θρίλερ που μειώνουν σημαντικά τα καρδιακά επεισόδια από ξαφνιάσματα.

Η αυστηρή κοινωνική κατακραυγή των εκταφέων είναι ένα μείζον πρόβλημα για την άσκηση αυτού του σπορ. Για να μην ανακαλυφθεί άμεσα η εκταφή, σημαντικό είναι ο τάφος να μείνει άθικτος, όσο πιο κοντά στην αρχική του κατάσταση. Για αρχάριους υπάρχει στην αγορά το «Εύχρηστο Σετ γρήγορης αποκατάστασης τάφων» που δεν κοστίζει πάνω από 199 ευρώ.

Όπως έλεγε ο αγαπημένος αρκετών παράφρονων Όσκαρ Ουάιλντ, αυτά που κάνεις στην μυστική σου κάμαρα, μια μέρα θα κληθείς να τα φωνάξεις από το μπαλκόνι του σπιτιού σου. Έτσι «η ίδια χρήση» του προϊόντος της εκταφής έχετε υπόψη πως αργά η γρήγορα θα μαθευτεί.

Μέχρι τότε διασκεδάστε το, ζήστε στο έπακρο, ετοιμάστε όμως και την απολογία σας.
Και μελετάτε τας γραφάς


Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο να κερδίσει τον κόσμον όλον και να ζημιωθεί την ψυχήν του; Ή τι αντάλλαγμα είναι δυνατόν να δώσει ο άνθρωπος δια την ψυχήν του;
(Κατά Μάρκον 8:36-37)

Μια πολύ αστεία ιστορία με ένα υπηρέτη

Ήταν μια φορά ένας φιλιππινέζος υπηρέτης που είχε σοβαρό πρόβλημα στα νεφρά. Ότι και να έκανε, όπου και να πήγαινε είχε αυτό το πρόβλημα. Στην κουζίνα άφηνε τις κατσαρόλες, καθόταν στην καρέκλα και όλο έλεγε «παιδιά, σοβαρά, κάτι έχουν τα νεφρά μου». Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, τα αφεντικά του όχι μόνο αδιαφορούσαν αλλά σκαρώναν φάρσες, όπως να του τραβάνε την καρέκλα όταν πήγαινε να κάτσει και να πέφτει κάτω και να πονάνε περισσότερο τα νεφρά του.

Αποφάσισε λοιπόν κάποια στιγμή να πάει σε ένα γιατρό ο οποίος όμως δε μίλαγε φιλιππινέζικα και διέγνωσε άλλα ντάλλων (sic).Του έδωσε ένα σιρόπι και του είπε θα παίρνεις αυτό το σιρόπι και με τη βοήθεια του θεού των φιλιππινέζων θα σου περάσει ο πόνος.

Πουθενά όμως να δεήσει ο Θεός και ο πόνος συνέχιζε. Ο υπηρέτης είχε κουραστεί και εκτός από τα νεφρά, και τα νεύρα του ήταν σε κρίσιμο σημείο. Ξέσπαγε με φωνές στους βοηθούς μάγειρα, έδερνε το σκύλο του αφεντικού και από ένα σημείο και μετά πήγαινε και έβαζε πολύ αλάτι στο βραδινό, έριχνε παγωμένα νερά στα σκαλοπάτια, άφηνε μέρες χωρίς να πετάξει τα σκουπίδια και γενικά πήγαινε γυρεύοντας να απολυθεί.

Στο μεταξύ οι πλάκες των αφεντικών του ήταν μνημειώδεις. Παίρνανε τον καφέ τους και όποτε πλησίαζε να τους σερβίρει λέγανε «αυτό το φρα φρα που ακούγεται τι είναι?» «καλά ρε τζόναθαν πάλι τα νεφρά σου κάνουν φασαρία; χαχαχα».

Ώσπου μια μέρα εκεί που τρώγανε τα αφεντικά εμφανίστηκε με ένα κομμάτι χαρτί και πριν προλάβουν να κάνουν τα συνήθη αστεία τους, απήγγειλε με δυνατή φωνή σε άπταιστα φιλιππινέζικα το εξής ποιήμα:

«Βήχεις και σου χτυπά την πλάτη
Στο φαγητό σου βάζει αλάτι
Καραμέλα για το λαιμό σου
Και λίγη σόδα στο ποτό σου.

Ο ταπεινός σου υπηρέτης
Σιωπά τις ώρες της μελέτης
Σου μαγειρεύει όταν πεινάς
Φτιάχνει καφέ όταν ξυπνάς.

Κάτω απ την όψη των πραγμάτων
Έντονη οσμή απορριμάτων
Έχει κανόνες το παιχνίδι
Για το φακίρη, για το φίδι

Μια μαχαιριά πίσω απ την πλάτη
Μία πληγή και λίγο αλάτι
Μία θηλειά για το λαιμό σου
Και δηλητήριο στο ποτό σου»

Δε γέλασε κανείς.