Θώπευση δεσποινίδων σε τρόλεϋ

Φαντάσου εικόνα..

Είμαι μέσα στο τρόλεϋ ώρα 7 περίπου το πρωί. Με έχουν στριμώξει από παντού και με πιέζουν πάνω στο μηχάνημα για τα εισιτήρια. Σε κάθε στάση ανοίγουν οι πόρτες και εκεί που λες θα γίνει αποσυμπίεση και θα πεταχτούν καμιά δεκαριά γριές στην άσφαλτο, μπαίνει κι άλλος κόσμος και πρέπει με τη σειρά μου κι εγώ να σπρώχνω τον καραφλό δίπλα μου, για να κάνω χώρο να εμφανιστεί η εγκοπή και να ακυρώσουν οι γριές τα εισιτήρια τους. Λες και θα μπει ο εισπράκτωρ ας πούμε μέσα στο χάραμα στο τρολευ με τους 1400 επιβάτες για έλεγχο.

Αφού οι ελεγκτές είναι σαν τους νεογέννητους κάστορες. Έρχονται ακριβώς όταν τους περιμένεις….

Σκέψη της στιγμής

Ο καραφλός φορώντας μόνο ένα χρωματιστό μποξεράκι- μαγιό βρίσκεται σε μια αμουδιά και χορεύει μποσανόβα με πηδηματάκια μπρος πίσω. Έχει ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο του και καθώς χοροπηδάει η ελαφρώς πλαδαρή κοιλιά του κουνιέται σα ζελέ.

Στο τρόλεϋ

Τέλος πάντων εχει ζέστη, μυρίζει άσχημα και έξω έχει κίνηση που δεν παλέυεται. Έχω ήδη μετανιώσει που μπήκα στο τρόλεϋ. Πρωί, καλός καιρός, θα μπορούσα να το είχα κόψει με τα πόδια, αλλά πλέον τί να κάνεις, το πήρα απόφαση πως αυτό το λάθος μου θα το πληρώσω για κανα 20λεπτο ακόμα.

Ο καραφλός αποφασίζει να κατέβει, μου ρίχνει μια αγκωνιά γιατί του έκλεινα το δρόμο κι εγώ εκμεταλλεύομαι την περίσταση και πλησιάζω στο κάγκελο, πριν προλάβει και χωθεί εκεί μια χοντρή. Έχω ήδη κερδίσει μερικά τετραγωνικά εκατοστά. Είμαι κάπως πιο άνετα. Η χοντρή με στραβοκοιτάζει.

Το δολλάριο

Σκέφτομαι πως η ισοτιμία ευρώ / δολλαρίου καλπάζει και κάποια στιγμή θα φτάσει στο 2. Πως θα επηρεάσει άραγε αυτή η μεταβολή τη ζωή του καραφλού? Σιγά μην την επηρεάσει. Αυτός μονάχα στριμώχνεται σε τρόλλευ και χορεύει μποσανόβα σε ειδυλλιακές παραλίες με καταπληκτικά ηλιοβασιλέματα στο φόντο.

Παρόμοια κατάσταση

Χμ. Τώρα όπως τον ξαναβλέπω, κάποια φορά θυμάμαι είχα ξανασυναντήσει παρόμοιο καραφλό άνθρωπο μέσα σε τρόλεϋ. Είχε κολλήσει πίσω από μια ζουμερή σαραντάρα και εκμεταλλευόταν τα απότομα φρεναρίσματα για να κολλάει το μόριο του πάνω της. Την έβλεπα πλάτη και δε μπορούσα να καταλάβω αν της άρεσε ή αν είχε ενοχληθεί, αν ήταν καλή γκόμενα και άξιζε το χούφτωμα ή οχι. Πάντως παρέμενε εκεί ακίνητη και όλο και την πλησίαζε πιο πολύ ο καραφλός, ανέκφραστος παρόλαυτα, παρά την υποψία ηδονής που απολάμβανε από τη σωματική επαφή με τη σαραντάρα.

Δύο ενδεχόμενα
Είτε της ψιλοάρεσε, έτσι ένα βιαστικό ξένο άγγιγμα, που θα αναστατώσει τη ρουτίνα της πριν γυρίσει στο σπίτι και καθαρίσει τα πράσα για να μαγειρέψει και να σιδερώσει τα σώβρακα του άνδρος της.
Είτε δεν της άρεσε, όμως ήταν τόσο τρομαγμένη και αηδιασμένη από το θράσσος του καραφλού που προτίμησε να κάνει πως τον αγνοεί, πως δε θα του απαντήσει γιατί αν απαντούσε θα έδινε και αξία στην αισχρή πράξη του.

Θώπευση δεσποινίδων σε τρόλεϋ ως γενικότερο θέμα

Θα με ενδιέφερε να υπήρχε ένα στατιστικό στοιχείο που θα έδειχνε την τάση για αύξηση ή μείωση των χουφτωμάτων σε μέσα συγκοινωνίας την τελευταία δεκαετία..

Τρόλεϋ που στρίβει

Με σηνεπήραν οι σκέψεις μου και έχασα τον καραφλό από τα μάτια μου. Μάλλον θα κατέβηκε. Τελευταία στροφή πριν τη στάση μου. «Ε με συγχωρείτε, μπορείτε να πιέσετε το κόμβιο για λογαριασμό μου?»
Νομίζω ότι αν έτρεχα αγώνα δρόμου με αντίπαλο μου ένα τρόλλεϋ που στρίβει θα κατάφερνα να νικήσω. Δε φημίζομαι και για την ταχύτητα μου, αλλά θα άξιζε να ποντάρει κάποιος πάνω μου. Θα έβγαζε τίμια λεφτάκια από τη νίκη μου. Ήδη σα να φαντάζομαι σε αργή κίνηση το φότο φίνις.
Εγώ, με συνεχείς συσπάσεις στους μυς του προσώπου μου, παίρνω τη στροφή γέρνοντας στο κουλουάρ και φτάνοντας στη γραμμή του τερματισμού, ρίχνω το σώμα μου μπροστά για να προλάβω οριακά το τρόλλευ, την ώρα που ο οδηγός κάνει αγχωμένος κουμάντα στο τιμόνι προσπαθώντας να το φέρει στα ίσα.

Οκ, το παραδέχομαι. Ίσως αν δεν του είχαν βγει και πάνω στη στροφή οι κεραίες, να είχα τελικά χάσει από το τρόλεϋ, αλλά έτσι είναι η ζωή, ο πρώτος είναι θεός ο δεύτερος τίποτα κλπ κλπ και ποτέ δεν τελειώνει το έργο αν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή.

Χοντρή

Η χοντρή κατέβηκε στην ίδια στάση με εμένα. Αγόρασε 3 κουλούρια σε σακουλάκι και ένα λουκουμά με ζάχαρη για το δρόμο. Εγώ πέρασα το δρόμο και έφτασα στη στάση της επιστροφής. Ήταν 7:25 ακόμα. Μέχρι το βράδυ είχα ακόμα πολλά δρομολόγια. Ε, και τι να κάνεις όταν είσαι συνταξιούχος, το μόνο που σε νοιάζει είναι να αποσβέσεις την κάρτα υπεραστικών διαδρομών.

Άλλωστε η σύνταξη είναι σαν την φρενίτιδα. Από τη στιγμή που θα την αποκτήσεις πρέπει να τη διαχειρίζεσαι σωστά.