Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 15, 2008

Ο χωρισμός όπως θα έπρεπε να είναι

Είχα παραγγείλει μιλκσέηκ βανίλια και πάνκεηκς να μου κρατάνε παρέα όσο την περίμενα στο μαγαζί που πηγαίναμε στα πρώτα μας ραντεβού. Ήμασταν μαζί πολλά χρόνια και περνούσαμε καλά όμως η τέλεια σχέση μας είχε αρχίσει και μου ασκούσε τεράστια ψυχική πίεση, ένιωθα πως με έσφιγγε ο αόρατος κλοιός της ισόβιας δέσμευσης.

Θα ερχόταν σε λίγο. Της έιχα πει να περάσει να συζητήσουμε. Πού να φανταζόταν τι θα της έλεγα.

Είχε αρχίσει και με πίεζε πάρα πολύ. Μου έδειχνε μια υπερβολική αγάπη που δε μπορούσα να την αντέξω. Αν υπήρχε συναισθηματική ζυγαριά θα έδειχνε πως κι εγώ δεν την αγαπούσα λιγότερο, απλώς εγώ της άφηνα το χώρο της, της έδινα το περιθώριο να κάνει τα πράγματα που την ευχαριστούν. Αυτή αντιθέτως όλο μου έκοβε αυτά που μου άρεσαν για να μένει περισσότερος χρόνος να περνάμε μαζί. Αναγκαζόμουν να μη βλέπω Τριτη Τετάρτη τσαμπιονς λίγκ και Σάββατο Κυριακή πρωτάθλημα. Έπρεπε να διαλέξω μόνο 3 απο τα ματς που μου άρεσαν, πως να διαλέξεις όμως. Τόση πολλή και καλή μπάλα.. Ή που όλα μας τα ταξίδια στο εξωτερικό ήταν σε εξωτικά μέρη που ήθελε αυτή κι όλο αναβάλλαμε για το μέλλον το ταξίδι στην πόλη του φωτός που ονειρευόμουν εγώ.

Το πάνκεηκ κρύωνε. Δεν είχα όρεξη και δεν κατέβαινε μπουκιά, είχα πιεστεί κιόλας, δεν ήταν εύκολο αυτό που θα της ανακοίνωνα. Είχε πάει για ψώνια με τις φίλες της και θα ερχόταν απευθείας να με βρει. Άλλο κι αυτό. Κάθε βδομάδα ήταν για ψώνια, έπαιρνε νέα ρούχα, ακριβά παπούτσια και αρώματα, υπήρχε ένας συνεχής καλλοπισμός και εμφανίζονταν διαρκώς καινούργια σέξι εσώρουχα και το πιο εξοργιστικό ήταν οτι για όλα αυτά δεν μου είχε ζητηθεί ποτέ να πληρώσω ούτε σεντς. Αυτή η ανεξαρτησία και αυτάρκεια ήταν μεγάλο πλήγμα για τον ανδρισμό μου.

Νατη, έρχεται. Εμφανίστηκε φορτωμένη με τσάντες απο ψώνια παρέα με τις φίλες της καλοχτενισμένες και ντυμένες στην τρίχα. Αυτές με χαιρέτισαν και αποσύρθηκαν σε διπλανό τραπέζι για να μας αφήσουν λίγο μόνους. Μύριζαν πάλι όλες πανέμορφα. Ξεκίνησα κομπιάζοντας να της εξηγώ. Τα λόγια έβγαιναν μπερδεμένα και ίδρωνα απο το άγχος μου να την ξεφορτωθώ όσο πιο ανώδυνα γινόταν. Με κοίταγε αρχικά παραξενεμένη, μετά όμως πήρε ένα καθησυχαστικό βλέμμα. Κάλεσε τις φίλες της να έρθουν κοντά μας και αυτές βολεύτηκαν δίπλα μου. Φοβήθηκα πως θα καταφύγει σε κάποια τρελή πράξη εκδίκησης, όπως να μου ρίξει το μιλκσέηκ μέσα στο παντελόνι ή να μου φορέσει το τακούνι μανόλο μπλάνικ στο κούτελο. Με ένα νόημα της όμως οι φίλες της άρχισαν να με χαιδεύουν.

«Καταλαβαίνω, θέλεις να μείνεις μόνος σου. Φοβάσαι τις δεσμεύσεις. Τηλεφώνησε μου αν θες να περάσουμε καλά.»

--------------------------------------

Και της τηλεφώνησα. Δεν είχαν περάσει 10 μέρες και είχε αρχίσει να με καίει η απορία πως να περνάει χωρίς εμένα, πόσο να της στοίχισε η απουσία μου και κυρίως πόσο επώδυνος ήταν για αυτή ο ξαφνικός χωρισμός μας. Μου είχε λείψει και το σπιτικό φαγητό της, με τα τζανκ φουντ είχα πάρει και μερικά κιλά. Οκ, το παραδέχομαι. Πολύ σημαντικό ρόλο στο τηλεφώνημα έπαιξε και η πολλαπλή φαντασίωση μου με τις φίλες της, δεν είναι κακό, κάθε άντρας θα ενέδιδε σε αυτή την πρόκληση. Μου είπε να περάσω απ το εξοχικό της. Δίστασα να τη ρωτήσω αλλά κρατούσα μέσα μου την ελπίδα πως θα είναι και οι φίλες της και πήρα μια καρτέλα με 30 προφυλακτικά.

Έφτασα στο σπίτι στην ώρα μου. Μου άνοιξε και ήταν μαγευτικά όμορφη, φρέσκια όσο ποτέ και χαμογελαστή. Πέρασα μέσα και μου πρόσφερε ένα ποτό. Στο σαλόνι κάθονταν οι φίλες της που μου ρίχναν ματιές γεμάτες υποσχέσεις καθώς συζητούσαν χαμηλόφονα. Αυτή ήταν ήρεμη και χαλαρή. Μιλήσαμε γενικά περι ανέμων και υδάτων. Μέσα μου υπήρχε σύγκρουση ενστίκτου και αξιοπρέπειας. Απο τη μία ήθελα όσο τίποτα το ξέφρενο σεξουαλικό όργιο απο την άλλη με πρόσβαλε η άνεση της απέναντι στο χωρισμό, το γεγονός πως δεν είχε στεναχωρηθεί καθόλου ούτε με είχε παρακαλέσει για επανασύνδεση. Ήταν αυτή επιδεικτικά κουλ και ήταν κι οι φίλες της προκλητικά σέξι.

Και κέρδισε η λογική.

Σκέφτηκα: αν ενδώσω στο σεξουαλικό όργιο, τότε θα επιβεβαιώσω πως οι άντρες είναι ζώα που ακολουθούν μόνο τα ένστικτά τους, θα στιγματίσω τον ανδρικό πληθυσμό, αλλά ποιος νοιάζεται στην τελική. Εγω θα εχω να καυχιέμαι πως πήδηξα αβέρτα!

Πέρασα στο σαλόνι. Χαριεντιζόμασταν με αστειάκια αρκετή ώρα αυξάνοντας την ένταση, δήθεν αδιαφορώντας για αυτά που θα γίνονταν μεταξύ μας απο ώρα σε ώρα.

Σύντομα άρχισαν τα χάδια κι ύστερα τα πρώτα παθιασμένα φιλιά. Αφέθηκα στις φροντίδες τους. Με δέσανε στο καλοριφέρ με χειροπέδες. Το καλύτερο δεν είχε αρχίσει ακόμα σκέφτηκα. Τραβήχτηκαν λίγο πιο πέρα και επιδώθηκαν σε μεταξύ τους ερωτικά παιχνίδια. Εγώ κοιτούσα και φούντωνα. Ήθελα να συμμετάσχω αλλά ήμουν δεμένος στο καλοριφέρ κι αυτό αύξανε την επιθυμία μου. Και μετά ντύθηκαν. Και έφυγαν.


Έμεινα μόνος μου να συνειδητοποιώ το φτηνό και ύπουλο σχέδιο της. Ήθελε να με εκδικηθεί ξεφτιλίζοντας με και κάνοντας μου μια επίδειξη οτι δήθεν της ήμουν ερωτικά περιττός. Όλη εκείνη η αγάπη που μου έδειχνε τελικά ήταν αγάπη για τη σχέση μας κι όχι για μένα τον ίδιο? Πως αλλιώς θα ήταν δυνατό να αφήσει δεμένο στο καλοριφέρ για ώρες κάποιον που είχε αγαπήσει τόσο δυνατά?
.
..
Ξύπνησα και είχε αρχίσει να μπαίνει το φως απο τα παράθυρα. Ήταν πρωι κι αυτή δεν είχε επιστρέψει. Το αστείο είχε γίνει υπερβολικά κακόγουστο. Θα με αναζητούσαν ήδη απο τη δουλειά μου.

.
..
...

Πέρασε μια μέρα. Τα κόκκαλα μου πονούσαν αφού δε μπορούσα να τεντωθώ έτσι που ήμουν δεμένος. Καθόμουν διψασμένος μέσα σε μια λίμνη απο τα περιττώματα μου.
.
..

Φώναξα πολλές φορές αλλά δε με άκουσε κανείς. Ίσως αν κάποιος είχε δηλώσει την εξαφανισή μου στην αστυνομία να είχαν φτάσει σε αυτή και να είχαν διακρίνει στις ανακρίσεις τον εγκληματικό της εαυτό.
.
..

Δε θα επέστρεφε ποτέ. Θα με άφηνε εκεί μέσα να πεθάνω αβοήθητος.

.
..
...

Έφερα στο μυαλό μου τις φίλες της και τα πράγματα που κάνανε μεταξύ τους. Αυνανίστηκα μια τελευταία φορά.

.
..

Αυτό ήταν πεθαίνω, σκέφτηκα. Και βυθίστηκα σε ένα βαθύ σκοτάδι.

.
..
...

Μετά απο λίγο ξαναξύπνησα. Ήμουν ζωντανός. Για πόσο ακόμα?

.
..

Λίγο πριν ξεψυχήσω παραδέχτηκα πως πρέπει να εκτιμάμε αυτά που έχουμε, όταν τα έχουμε.
Εκείνο το μιλκσέηκ και το πανκεηκ τότε δεν τα ήθελα, όμως τώρα αν τα είχα μπροστά μου θα τα είχα τσακίσει.

.

Κοιμήθηκα.

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εγω θαπροτιμουσα παντως την πολη του φωτος για ταξιδι, και οχι εξωτικες παραλιες.
και μετα ηρθε και σε ξυπνησε;;;; η σε αφησε εκει εντελει;

Fight Back είπε...

κοιμηθηκε οπως λεμε εκοιμηθη.
εφυγε.
τετελεστε.
ξεκουραστηκε.

Fight Back είπε...

ή μηπως οχι?

pascal είπε...

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Καριόλη...

Spy είπε...

Συγγνώμην αλλά ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ αυνανισθήκατε με τα χέρια δεμένα στο καλοριφέρ;
Τον τρίβατε στο πάτωμα;
(το γεμάτο περιτώματα;)

(μήπως είσθε κοπρολάγνος τελικά;)

Χ2 είπε...

Δε γούσταρα ηττοπάθειες και παλαιοκομουνιστικές στάσεις. Ούτε το '69 (των Σπυριδούλα )ούτε το '68 (του Κον ΜπεΤιτ) μου λέγαν κάτι. Η τελευταία μου λέξη πριν ξεψυχήσω ήταν: "ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!"

Tanila είπε...

"ποιος νοιάζεται στην τελική. Εγω θα εχω να καυχιέμαι πως πήδηξα αβέρτα!"


Ακριβώς!
Μη δένεσαι με ανθρώπους.
Τα γαμήσια είναι που μένουν τελικά

JD είπε...

γαμει ο εσωτερικος διαλογος στο κειμενο,καλλιστα μπορει να γινει και προσευχη!

Fight Back είπε...

hello children!

@pascal τι βριζεις ρε!!

@spy υπαρχουν πολλοι τροποι. για παραδειγμα ενας προχειρος που μου ερχεται στο μυαλο ειναι στα χωρισματα του καλοριφερ. εφοσον δεν ειναι αναμενο παντα.
παντως στο μυαλο μου ειχα δεσιμο στο καλοριφερ του ενος χεριου μονο.

@x2 εχω μαθει οτι σε ελκουν φιγουρες οπως ο σταλιν, η μαριζα κοχ, ο τιτ σοκ κι ο μπασινας. διαψευδεις?

@τανιλα και JD
καλα μην τα παιρνετε ολα τις μετρητοις. μπορει να εννοουσα κι ακριβως τα αντιθετα.
(κι εσεις βεβαια μπορει να εννοουσατε ακριβως τα αντιθετα.)
οποτε γινεται ενα αεναο αλισβερισι αντιθετων αποψεων.
ματαιοτις

Ανώνυμος είπε...

εγώ γελούσα από τα πάνκεηκς ήδη

παραγγελιές δέχεσαι;

dimitra είπε...

xaxaxaxa
Και εκεί που ξενέρωσα διαβάζοντας το κλισέ ότι πρέπει να εκτιμάμε αυτά που έχουμε κλπ, έρχεται η επόμενη φράση και λέω οκ δε χάλασε κ ο fight back... Λίγες σταθερές σ' αυτό τον κόσμο πια...

ο αποτέτοιος είπε...

εμ, είχατε ένα πάνκεηκ και ένα μιλκσέικ μπροστά σας και ούτε που τα αγγίξατε. καλά να πάθετε.

Tanila είπε...

Πανκέηκ και μαλακίες
Δοκίμασε ένα μάφιν μωρή να γουρλώσεις

Ανώνυμος είπε...

σόρρυ ρε συ, βγήκαμε για ποτάκια και μας πήρε λίγο παραπάνω από ό,τι αρχικά είχαμε φανταστεί... ειλικρινά, δεν ήξερα ότι θα πέθαινες!

Lex_Luthor06 είπε...

οταν λες περιτωματα εννοεις σκατα φανταζομαι
ε;;

ωραία ιστορια , ωραια η ανατροπη του κλισέ αλλά δεν μπορεσα να μη παρατηρησω την παντελής (πρεβελακης;) έλειψη παραφρόνων απο το κειμενο.

αισχος

κανενας σκυλος δεν ετεμαχίσθει

καμια φωτογραφια του ντεηβιντ χεησελχοφ να παιζει γιογιο

κανεις δε επεσε στο κενο μεταξυ συρμου και αποβαθρας

κανενα τρικυκλο φορτωμενο με 46 αρκουδες δεν παραβιασε το στοπ

κανενος τα δοντια δεν ιδρωσαν

ο ρασπουτιν δεν έκανε γκεστ ως Μαρια Μαγδαληνη

ο Πάυλος Ευαγγελοπουλος δεν ανεληφθει εις τους ουρανους

Η Δεσποινα Στυλιανοπυλου δεν χορεψε μποσανοβα πανω σε επιταχυντή σωματιδίων

ο σαλεπιτζης της ερμού δεν ανατινάχθηκε ξαφνικά

ο Γιάγκος Δράκος δεν μεταμορφωθηκε σε ξυλοσομπα


ε οχι και ετσι ρε γαμωτο
οχι κι ετσι ρε γαμωτο

φρρρρρρρρρρρρ

τουρουρουρουρουρουρου

Tanila είπε...

Xάλια μαύρα
Το χειρότερο του κειμένου είναι που αναστήθηκε ο Λούθορας.




Επίσης μια προσωπική αποτυχία: ακόμα δεν έχω μάθει που είναι το Τσοτύλι!

Fight Back είπε...

@deadend mind, φυσικα και δεχομαι.
εκτος αν εννοεις να μαγειρεψω πανκεηκς οποτε δυσκολο.

@dimitra, οτι κι αν γινει fightback will be your constant

@αποτετοιε, που να ξερουμε τι θα μας ξημερωσει μεθαυριο. γιαυτο χλαπακιαζουμε οτι βρουμε για να κανουμε πορτα για το χειμωνα

@λεμμυ σε συγχωρω. αλλα απο την αλλη φορα να τα σκεφτεσαι αυτα τα πραγματα.

@lexluthor μηπως δε διαβασες αρκετα προσεκτικα? μια απο τις φιλες της δικιας μου ηταν η τζεσσυ παπουτση και τραγουδουσε αναποδα (σαφης αναφορα σε σατανιστικα μηνυματα) το "touchme, i want to feel your body" οταν την διαπερασε ηλεκτρικο ρευμα ικανο να φωταγωγησει τη βοστωνη

@tanila πλεον δεν υπαρχει και λογος να το μαθεις. μαθε κατι πιο χρησιμο οπως ξυλογλυπτικη

Unknown είπε...

to xeirotero soft porn ever!!!!


alla afou sxoliase lex luthor.. se eyxaristw fight back.

Unknown είπε...

gia aytin tin empeiria p moirastikes mazi mas..

peite eyxaristw. eyxaristoume

Ανώνυμος είπε...

na se sugxarw gia to wraio keimeno me ton klemmeno titlo (ki oxi mono) h gia to 9.90 sta 100m sto Pekino 2008?
8a to skeftw ka8ws 8a parakolou8w ena apo ta tria mats pou dikaioumai gia to SK.
(Aris-Pao, Manutd-chelsea, Milikoski-Inter Turku)

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν άκου να δεις, επειδή αυτοί οι μπαγαμπόντηδες στα φαγάδικα, τα μιλκσέικ και τα πανκεικ-κυρίως τα πανκεικ- που μένουν αφάγωτα τα παίρνουν και τα ξανασερβίρουν σε άλλους πελάτες, θα έπρεπε να είχες πολτοποιήσει το πάνκεικ και να είχες χύσει το μιλκσέικ. Ήταν μεγάλο λάθος σου που τα άφησες. Φάντάζεσαι τον επόμενο πελάτη που παρήγγειλε πανκεικ; Σαν φέρνω την εικόνα στο μυαλό μου στεναχωρούμαι. Φαντάσου τώρα ένα μικρό παιδάκι να περιμένει το ολοκαίνουριο γυαλισμένο του πανκεικ και να του φέρνουν αυτό που άφησες εσύ, το οποίο κιόλας δεν αποκλείεται να είχες γλύψει και να μας το αποκρύβεις. Δεν το λυπήθηκες το παιδάκι; Καλά σου κάνανε οι κάριες αλήτη.

lee είπε...

Ε ναι, μετα απο μια καλη μαλακια σε παιρνει ο υπνος....

natasha hassiotis είπε...

Πωπω έχω χάσει τεύχη, τώρα πρέπει να διαβάσω δύο "σεντόνια"!!! Από μια ματιά ο Οράτιος παραμένει. Είναι αυτός ο άλογος του Μίκητος Μάου;

satya είπε...

Πω πω αηδια, χεστηκε πανω του, μπλιαξ.

Καλη η προσπαθεια σου, περιμενω με ανυπομονησία το επόμενο (αααααααααχ καμπαμαρουουουουουουου)

Αν και τωρα που το σκέφτομαι το επόμενο είναι αυτό που διάβασα πριν λίγο και δεν κατάλαβα τίποτα. Ε και σορρυ κιολας, δε θα κατσω να διαβασω 43 ώρες ποστ σου λες και δίνω πανελλήνιες, ε όχι. Παω να ακουσω ζαππα.